Hoe Frankrijk worstelt met terreuraanpak na enorme blunder

Terwijl het Franse leger luchtaanvallen uitvoert op doelen van Islamitische Staat (IS), vraagt de regering in Parijs zich af of het rechtssysteem de Fransen zelf nog wel voldoende beschermt tegen de sterk toegenomen terreurdreiging.

Dat schrijft The Wall Street Journal.

Andere definitie

Hoewel de anti-terreurwetten om Frankrijk bekendstaan als streng op het Europese continent, twijfelt Parijs nu openlijk of de wetgeving aanslagen van geïsoleerde, radicale moslims wel kunnen voorkomen. In het verleden bleken de anti-terreurwetten wel degelijk effectief te zijn bij de ontmanteling van terreurnetwerken, schrijft de Amerikaanse krant.

Maar er moeten nu wetten komen met een andere definitie van terrorisme, vindt het Franse parlement. Terrorisme moet niet alleen worden gezien als een ‘groepsactiviteit’, maar ook een als een ‘individuele onderneming’. Een aantal parlementariërs wil verdergaan en pleit voor detentiecentra waar teruggekeerde jihadisten (tijdelijk) worden vastgehouden – een soort Guantanamo Bay. Er zouden zo’n 350 Fransen in Syrië en Irak vechten.

Gevaar

De Franse Algerijn Mehdi Nemmouche, die in mei een aanslag pleegde in het Joodse Museum in Brussel, is een voorbeeld van het gevaar dat van terugkerende jihadisten uitgaat. Nemmouche vocht in Syrië, vermoedelijk aan de zijde van Islamitische Staat (IS).

Maar de zorgen in Frankrijk zijn vooral ontstaan na een enorme blunder met een teruggekeerde jihadist in september, die eveneens de kant van het IS-terreurleger koos.

De 28-jarige Imad Djebali was al lange tijd in het vizier van de Franse inlichtingendiensten, omdat hij een gevaar vormde voor de nationale veiligheid – en daarvan was de radicale moslim zich ook bewust.

Verbaasd

Hij was dan ook erg verbaasd toen hij merkte dat er bij zijn terugkeer uit Syrië – vanuit Turkije,  dat hem op het vliegtuig zette – geen politieagenten waren die hem opwachtten bij het vliegveld in Marseille.

Ook na 19 uur was er nog altijd geen (geheime) politie te bekennen. Daarop besloot Djebali zelf maar actie te ondernemen en naar het dichtstbijzijnde politiebureau te rijden. Daar was niemand, waarop de jihadist naar een politiekorps in een aangrenzend stadje belde en wachtte tot ze hem kwamen arresteren.

Nadien bleek dat de politie hem wel degelijk wilde oppakken, maar dat agenten een dag te vroeg op Djebali’s terugkeer hadden staan wachten – en dat zij ook nog eens bij een verkeerd vliegveld stonden, in Parijs.

‘Een grote puinhoop,’ noemde minister van Defensie Jean-Yves Le Drian het debacle. In Marseille was de automatische paspoortcontrole stuk. Ook Turkije was schuldig: het had de Franse autoriteiten niet ingelicht dat de jihadist, samen met twee anderen, naar Marseille zou worden gestuurd in plaats van naar Parijs.

Grenzen

Het probleem van Frankrijk is ook het probleem van Europa, dat geen interne grensbewaking meer kent, waardoor terroristen onbekommerd de binnengrenzen kunnen oversteken.

Ook Turkije speelt als ‘toegangspoort’ van en naar Syrië een grote rol. Parijs is onlangs gesprekken met de Turkse regering gestart. De Franse regering wil dat Ankara jihadisten met een Frans paspoort vasthoudt en hen terugstuurt naar Frankrijk.