Een groot land als Mali in handen van islamitische extremisten met ‘internationale aspiraties’ is een weerzinwekkende gedachte. Dat een Franse socialistische president ingrijpt is lovenswaardig. Hollande verdient alle steun.
Tot voor kort was Mali in het hart van Afrika een uitgesproken leuk land. Je kon in het oosten bij de stad Mopti een boottocht over de lui stromende Niger maken, je in het noorden op een kameel aandienen bij een Toeareg-familie om een nacht met hen onder de blote hemel door te brengen.
Je kon ook op je gemak door het stofnest Timboektoe wandelen, de oudste broedplaats van de islamitische cultuur ten zuiden van de Sahara.
Onschatbare waarde
Nu wordt er rond Mopti gevochten, in Bamako wordt de oorlogstrom geroerd, en je wordt gegijzeld als je het noorden betreedt.
Moskeeën uit de Middeleeuwen zijn met de grond gelijk gemaakt en de bibliotheek met folianten van onschatbare waarde is goeddeels verloren gegaan, net als de graven van de ‘333 heiligen’.
Wat is er gebeurd? Begin 2011 hadden gematigde Toeareg het noorden (tweederde van het grondgebied van Mali) onder controle gebracht met het doel een eigen staat te stichten.
Interventiemacht
Maar de Toeareg werden terzijde geschoven en drie aan Al-Qa’ida gelieerde strijdgroepen kregen de overhand. De terroristen zeiden te zullen doorstoten naar Bamako.
Verklaarde president François Hollande eind 2012 nog dat Frankrijk nooit gewapenderhand tussenbeide zou komen, op 11 januari stuurde hij, tamelijk onverwacht, een belangrijke interventiemacht.
Voor een Franse socialist is dat nogal wat. Hollande wil geen deel zijn van de traditie dat alles wat in voormalig Frans-Afrika gebeurt in Parijs wordt bedisseld.
Weerzinwekkende gedachte
Vandaag praten de Europese ministers van Buitenlandse Zaken in Brussel over het sturen van een militaire missie naar Mali. Die moet de Franse legermacht daar helpen in hun strijd tegen moslimextremisten.
Hollandes ingrijpen verdient volle steun van Europa. Een groot land als Mali in handen van islamitische extremisten met ‘internationale aspiraties’ is een weerzinwekkende gedachte.