Nederland is al in de ban van Italiaanse toestanden

Nederlandse media en politici vermaken zich om de toestand in Italië. Ze vinden het een lachwekkende toestand. Het lot van Italië ligt in handen van een komiek en een clown.

Uiteraard is dit komisch. Vroeger dwarsboomden extreme krachten als de communisten en fascisten de noodzakelijke democratische besluitvormingen. Nu dreigen de mediatypes, namelijk een mediamagnaat en een komiek uit het entertainment, het politieke systeem te blokkeren.

Om wie lachen de media? Om lachwekkende figuren die afkomstig zijn uit de media-industrie!

Leerzaam

De Italiaanse toestand is leerzaam voor noordelijke politici. Corruptie en vervlechting  met de maffia maakten een eind aan de macht van de conservatieven in Italië. De christendemocraten sneuvelden in de wirwar van belangenverstrengelingen.

De plaats van de conservatieven werd ingenomen door Silvio Berlusconi en de nationalistische Lega Noord. De ene vorm van corruptie werd door een andere vervangen.

In de leegte die de conservatieven en liberalen hebben achtergelaten, ontstaan de antipolitieke sentimenten en bewegingen. Terwijl er vanwege de economische crisis juist behoefte is aan een besluitvaardige overheid. De komedie van Italië kan omslaan in de tragedie van Europa.

Corruptie

Wat kunnen wij hiervan leren? Ook wij zijn niet ver verwijderd van Italiaanse toestanden. Hier is geen sprake van grootschalige corruptie of vervlechting met maffia. Toch dreigt ook hier het politieke systeem vast te lopen.

De Nederlandse vertegenwoordigers van het conservatisme dreigen te verdampen. Conservatief is een vies woord. Het CDA, als natuurlijke vertegenwoordiger van een christelijke, gematigd conservatieve beweging, kan geen gezag of autoriteit claimen in de politiek. Nog steeds gaat het in de peilingen heel slecht met het CDA.

De electorale ondergang van het CDA laat een gigantische ruimte open voor de avonturiers in de politiek.

Mastodonten

Desondanks horen we niets uit de hoek van de prominente mastodonten van het CDA? Waarom zeggen ze niets? Waarom komen ze niet met suggesties? Het is natuurlijk gemakkelijk om het volk of de kiezer gek te verklaren. Of om te beweren dat het volk zelf de oorzaak van alle ellende is. Maar dit is geen antwoord op de problemen waarin het CDA en politiek verkeren.

In de democratische politiek kunnen kiezers politici wegsturen, maar politici kunnen niet het volk wegsturen. Politici kunnen niet voor een nieuw volk kiezen. Daarom moeten de politici zich verdiepen in de problemen van het volk en de juiste toonhoogte vinden om met de kiezers te communiceren.

Democratische politici moeten zoeken naar een verzoeningsmodel met de boze kiezers.

Eerste Kamer

Het politieke systeem begint nu al vast te lopen. In Nederland is al sprake van Italiaanse toestanden: we hebben een kabinet dat geen meerderheid heeft in de Eerste Kamer. En toch moet dit kabinet regeren en politiek-economische besluiten nemen.

Dit kabinet is een minderheidskabinet in de Eerste Kamer. Ze moeten daarom voor het invoeren van wetten steun zoeken bij de oppositiepartijen. Als het zo doorgaat, ontstaat de facto een nieuw kabinet met meer partijen daarin, of daaromheen.

Bouw

Het kabinet gaat weer meer dan 4 miljard bezuinigen. En ze willen tegelijkertijd ruim 800 miljoen euro investeren. Wat? Ja, dat gaan ze doen. De regering wil 500 miljoen investeren in bouw.

Bouw? Ja, wegen. Maar dit heeft geen invloed op het echte probleem, de woningmarkt. Maar daarmee kan het kabinet zich wel verzekeren van de steun van de partij van de bouw, het CDA. En wat gebeurt met de resterende 300 miljoen? Dit bedrag wordt gebruikt voor het nivelleren.

Ja, u hoort het goed.

Werkende burgers

De overheid wil 300 miljoen euro pompen in de laagste inkomens. Wie brengt dat op? Een belangrijke vraag toch? De werkende mensen. Zij, de werkende burgers moeten het opbrengen. Ambtenaren en mensen in de zorg gaan niet meer in salaris stijgen: de nullijn voor werkende mensen.

Is dat een onjuiste voorstelling van zaken? Nee. Ook de belastingschijven worden niet geïndexeerd. Dit alles levert een forse bijdrage aan de vicieuze cirkel waarin onze economie verkeert.

Nullijn

De laagste inkomens hebben baat bij de groei van werkgelegenheid. De woningmarkt heeft behoefte aan leningen. Banken moeten weer hypotheken gaan verstrekken. Daaraan kan de overheid iets doen, immers de helft van de belangrijkste Nederlandse banken is in handen van de overheid. En de nullijn is weer slecht voor binnenlandse consumptie.

Het kabinet heeft geen meerderheid in de Eerste Kamer. Dames en heren, dit is een echte Italiaanse toestand, waarin niet het algemeen belang maar het particuliere electorale belang de boventoon voert.