De zoveelste Frans-Amerikaanse rel laat zien hoe Europese landen géén investeerders aantrekken.
Voor Franse politici is er niets dat beter afleidt van slecht nieuws dan nationale woede over een botte Amerikaan. In de week waarin Parijs moest toegeven dat het zijn begrotingsdoelen opnieuw niet zal halen, kwam de gelekte brief van de Amerikaanse bandentycoon Maurice Taylor dus als een geschenk.
Brief
Taylor, eigenaar van Titan Tyres, was door de Franse regering gevraagd de Goodyear-fabriek in Amiens over te nemen. Die draait elk jaar 60 miljoen euro verlies. Na een paar bezoekjes aan de fabriek stuurde Taylor vorige week een opmerkelijk openhartige brief aan Arnaud Montebourg, de socialistische minister voor Industriële Vernieuwing.
‘Het personeel heeft hoge salarissen, maar werkt slechts drie uur per dag. Ze krijgen een uur om te lunchen, praten drie uur en werken dan nog drie uur. Dat heb ik de vakbonden in hun gezicht gezegd, maar die zeiden slechts dat dit de Franse manier is. Denkt u dat ik gek ben?’ schreef Taylor.
Trots
Het Franse antwoord loog er niet om: ‘Uw opmerkingen zijn extremistisch, beledigend en getuigen van complete onwetendheid van ons land,’ zo verwoordde Montebourg de gekwetste nationale trots in de krant Les Echos.
Maar Taylor was niet meer te stuiten, tot groot vermaak van Amerikaanse media. ‘Uw regering laat de mafketels van de communistische vakbond goedbetaalde banen vernietigen,’ antwoordde Taylor, die zegt dat hij slechts had geëist dat er zes van de zeven uur moet worden gewerkt voordat hij zou investeren.
Waarschuwing
De werkloosheid in Frankrijk is 11,3 procent en 3,1 miljoen Fransen hebben geen baan. Je zou dus denken dat een minister voor Industriële Vernieuwing de grieven van een investeerder die 1.173 banen kan redden iets serieuzer neemt. Maar Montebourg dreigt nu dat zijn ambtenaren nog eens goed naar de importtarieven van Titan-banden zullen kijken.
Deze zoveelste Frans-Amerikaanse rel is ook een waarschuwing voor andere Europese landen die worstelen met machtige vakbonden, dure werknemers en groeiende wereldwijde concurrentie: zó trek je dus geen investeerders aan.