De Amerikaanse veiligheidsdiensten hebben al menige aanslag in de kiem gesmoord. Door te onthullen hoe ze dat doen, heeft Edward Snowden zijn land geen dienst bewezen maar verraden. Laten we dit jaar ophouden met landverrader Snowden de hemel in te prijzen.
Een landverrader die in brede kring als een nieuwe heiland wordt bewierookt: het blijft een merkwaardig verschijnsel.
Niemand die in het afgelopen jaar zoveel lof heeft geoogst voor een zo weinig loffelijke activiteit als Edward Snowden, die de buitenwacht inzage verleende in het functioneren van de Amerikaanse inlichtingendiensten, een schimmige wereld waarin hij zelf jarenlang had gewerkt.
Kanasta
Spioneren is het één na oudste beroep ter wereld en alle grote landen doen er lustig aan mee. Alleen al daarom had het gehuil van verontwaardiging – vooral richting de Amerikaanse overheid – dat opsteeg na Snowdens onthullingen iets buitengewoon hypocriets.
Zij die wel eens een foto hebben gezien van de enorme gebouwen van de National Security Agency buiten Washington kunnen toch onmogelijk denken dat daar voornamelijk wordt geklaverjast of kanasta gespeeld.
Pootjes in de lucht
Het is merkwaardig dat zij die zich verzetten tegen militair ingrijpen van Amerika waar ook wereld, zich ook kanten tegen het verzamelen van gegevens om terreur te bestrijden of aanslagen te voorkomen.
Je kunt natuurlijk met je pootjes in de lucht in het Vondelpark of het Bois de Boulogne gaan liggen en hopen dat je niets gebeurt. Een geschikte manier om terreur te voorkomen, is dat echter niet.
De Amerikaanse veiligheidsdiensten hebben al menige aanslag in de kiem gesmoord. Door te onthullen hoe ze dat doen, heeft Snowden zijn land geen dienst bewezen maar verraden. Kunnen we dit jaar alsjeblieft ophouden Snowden op te hemelen?