Wat Nederland zeker niet moet doen, is zich mengen in de chaotische strijd in Syrië. Als we Islamitische Staat daar gaan bombarderen, fungeren we in feite als luchtmacht van Al-Qa’ida.
De Iraakse stad Ramadi, ruim 500.000 inwoners, is gevallen. Hetzelfde geldt voor de Syrische stad Palmyra. De helft van Syrië is nu in handen van Islamitische Staat (IS).
Ook Jaish al Fatah, een alliantie van de jihadistische groepen onder leiding van het Al Nusra-front, een Syrisch departement van Al-Qa’ida, boekte de voorbije weken grote successen in Syrië. Eigenlijk beschikt president Bashar al-Assad nog maar over een klein grondgebied. Paniek slaat toe bij verschillende regimes.
Bijzondere logica
Saudi-Arabië en Qatar hanteren een bijzondere logica bij het bestrijden van IS. Met man en macht proberen ze de wereld ervan te overtuigen dat het Westen moet kiezen tussen de bestaande jihadgroepen.
Vanuit dit perspectief dienen westerse landen sommige aan Al-Qa’ida gelieerde groepen in Syrië te zien als bondgenoot. Ook de Taliban in Afghanistan zou volgens deze analyse een speciale behandeling moeten krijgen, omdat andere groepen nog extremer en gevaarlijker zijn.
Dodelijke ziekte
Deze logica werd ook toegepast in de Palestijnse gebieden: Hamas zou een betere optie zijn dan de Islamitische Jihad.
Saudi-Arabië en Qatar bieden ons een bijzonder menu aan: een keuze tussen verschillende gewelddadige antisemitische en antiwesterse groepen. Ze zeggen eigenlijk: de ene dodelijke ziekte is beter dan de andere.
De vraag rijst of dit aanbod, geopolitiek gezien, voordelig zou kunnen zijn voor het Westen. Mijn stellige antwoord luidt: nee.
Bondgenootschap
Wie er wel baat bij hebben, zijn de heersers van de Golfstaten, inclusief Saudi-Arabië. Zij hopen zo Al-Qa’ida en andere jihadistische groepen te pacificeren voor hun eigen voortbestaan. Dat was precies de reden dat ze een bondgenootschap aangingen met de Moslimbroeders.
Alle jihadistische groepen bestaan op basis van de overtuiging dat zij de afvallige islamitische regimes en het Westen moeten bestrijden. Uit de nalatenschap van Osama bin Laden blijkt dat hij zijn mannen vooral adviseerde om hun krachten te sparen voor de aanvallen op de Verenigde Staten.
Wederopstanding
Dat is een doordachte strategie. De eerste aanval op Amerika op 11 september 2001 leidde tot een spectaculaire wederopstanding van het jihadistische bewustzijn in de wereld. De Mohammed Bouyeri’s van het Westen zijn op 9/11 geboren.
Elke vorm van samenwerking met jihadistische groepen zal leiden tot meer veiligheidsproblemen en tot moreel machtsverlies. Daarbij denk ik niet aan manipulatieve tactische operaties waarbij de ene jihadgroep tegen de andere wordt opgezet. Dat is inlichtingenwerk.
Wat Saudi-Arabië verlangt, is een nieuwe proxy-oorlog, vergelijkbaar met die in Afghanistan in de jaren tachtig van de vorige eeuw. Die heeft ons Al-Qa’ida opgeleverd.
Interne veiligheid
We moeten niet naïef zijn. De aanslagen in Parijs werden opgeëist door Al-Qa’ida en IS. Welk beleid moet dan worden gevoerd?
In de eerste plaats moeten we onze ogen richten op de interne veiligheid. Daarbij is het van belang dat er haast wordt gemaakt met de oprichting van Fort Europa: niemand mag zonder toestemming Europa binnenkomen.
Daarnaast moet serieus werk worden gemaakt van de uitzetting van jihadisten uit Europa. Dit is de interne kant van het beleid. Alles wat in de nabijheid van de Europese grenzen gebeurt, moet ook onder de interne veiligheid van Europa vallen: dus ook Libië, Tunesië, Marokko en Turkije.
Israël
Het externe veiligheidsvraagstuk betreft de toestand in de islamitische landen waar de jihadistische oorlogen worden gevoerd.
Hier moet een onderscheid worden aangebracht tussen vijanden, vrienden en tijdelijke bondgenoten. De Golfstaten behoren tot de derde categorie. De jihadistische groepen zijn vijanden. Bepaalde groepen, zoals Koerden en delen van het Afghaanse volk, vallen onder de vrienden. Israël plaats ik hierbuiten, omdat het geen islamitisch land is.
Vijanden moeten we bestrijden, vrienden moeten we beschermen en de tijdelijke bondgenoten moeten we tevreden houden.
Eeuwige maagden
Wie denkt in Syrië iets positiefs te kunnen veroorzaken, lijdt aan grenzeloze naïviteit. Syrië is uiteengevallen. De islamitische krijgsheren zullen elkaar doden: Hezbollah plus de Revolutionaire Garde van Iran versus de rest.
Zij zullen geen genade tonen met elkaar. Ze zijn verwikkeld in een strijd over wie het snelste zal eindigen bij Allah en Zijn eeuwige maagden. Het is niet verstandig om deze wedstrijd te verstoren, dat kunnen ze namelijk niet waarderen.
We moeten niet uit het oog verliezen dat het Al-Qa’ida zelf was die aan het begin van jihadtijdperk de onthoofdingen van journalisten, en andere onschuldige mensen in Pakistan en Irak op gang bracht.
Genocide
Ook het Iraanse regime is een sharia-regime, met alle onaangename aspecten die daarbij horen. We hebben het hier over een jihadistische staat die beruchte terroristische groepen steunt.
Het is ook onverstandig wanneer de Nederlandse overheid zou deelnemen aan bombardementen in Syrië. Want wat willen we daarmee bereiken?
Wanneer we daar IS gaan bombarderen, worden we de luchtmacht van Al-Qa’ida en van de Revolutionaire Garde van Iran. Slechts in twee gevallen zou Nederland mogen meebombarderen: de dreiging van genocide en het verzwakken of vernietigen van een acuut terroristisch gevaar.
In Syrië moet het Westen juist een uitputtingsoorlog tussen alle jihadgroepen inclusief de Revolutionaire Garde en Hezbollah aanmoedigen. Dat is pas voordelig voor het Westen. Europa moet geen onderdeel worden van de Syrische oorlog.