Het aftreden van Sepp Blatter verraste iedereen. Nu bestaat de mogelijkheid de hervormingen door te voeren die de FIFA-baas op het laatste moment voorstelde. Maar makkelijk zal het niet gaan.
Het was een zonnestraal bij donkere hemel. Geheel onverwacht kondigde Sepp Blatter dinsdag zijn afscheid aan.
Over de motieven van zijn vertrek vlak na zijn herverkiezing was de bejaarde baas van de FIFA niet duidelijk. Hij sprak over een gebrek aan steun van voetbalfans, spelers en clubs.
Maar de aanleiding zal vast het Amerikaanse onderzoek naar financiële misstanden bij de wereldvoetbalbond zijn. Een onderzoek dat zich nu ook al uitstrekt tot de secretaris-generaal van de FIFA, Blatters rechterhand Jérôme Valcke.
Ongewis
Dankzij de Amerikanen neemt dus de hoop toe op een hoogst noodzakelijke hervorming van de FIFA. Onder het zeventienjarige bewind van Blatter was de organisatie verloederd.
Dusdanig dat zelfs tal van politici, onder wie de Nederlandse minister Edith Schippers (VVD, Sport), hun zorgen meenden te moeten uitspreken.
De toekomst is ongewis. De vraag is bijvoorbeeld of UEFA-baas Michel Platini zich in de strijd om de opvolging van Blatter durft te werpen. En onduidelijk is of zeer dubieuze besluiten uit het recente verleden, zoals de toekenning van het WK aan Qatar, kunnen worden teruggedraaid.
Tragikomisch
Ironisch genoeg presenteerde Blatter op de valreep heel zinnige voorstellen voor hervormingen. Zoals het verkleinen van het uitvoerend comité van de FIFA en het instellen van een maximumtermijn voor bestuurders.
Tragikomisch was zijn toevoeging dat hij zelf eerder voor deze veranderingen had gestreden. Zo probeerde Blatter nog zijn gezicht te redden door zich te presenteren als een hervormer die werd afgeremd door conservatieve krachten in zijn omgeving.
Ministaatjes
Die conservatieve krachten blijven gewoon bestaan. In het Westen leek niemand het te begrijpen, maar vorige week werd Blatter nog met een grote meerderheid voor de vijfde keer gekozen. Mede dankzij steun van allerlei ministaatjes in de Derde Wereld die hebben geprofiteerd van de gunsten van de FIFA-baas.
De stem van deze kleine staten telt nog steeds even zwaar als die van Duitsland, Engeland, Nederland en andere vooraanstaande voetballanden. Het vertrek van Blatter is zonder meer verheugend.
Maar door een wisseling van de wacht veranderen de structuur en cultuur van een organisatie niet meteen. Het hervormingsproces van de FIFA zal langdurig en moeizaam zijn.