Na de redding van SNS REAAL moet de bankensector flink betalen van minister Dijsselbloem (PvdA, Financiën). Maar banken zullen hun kosten doorberekenen, waardoor uiteindelijk vooral de burger wordt getroffen.
De nationalisatie van bankverzekeraar en vastgoedfinancier SNS REAAL door de overheid was in de optiek van het kabinet noodzakelijk. De bank heeft 2,6 miljoen rekeninghouders en is mede daarom een systeembank: door de overheid te belangrijk geacht om failliet te gaan.
Of de prijs die de overheid betaalde (3,7 miljard euro plus 1,1 miljard aan leningen) niet te hoog is, moet nog blijken. Het is nog erg onzeker hoe hoog de verliezen van de noodlijdende vastgoedtak zullen worden, wel is het zeer waarschijnlijk dat SNS REAAL de situatie te rooskleurig voorstelde.
Onteigenen
Bovendien bleken de bankverzekeraar en de vastgoedtak op erg complexe manier financieel met elkaar vervlochten. Ook dat kan de nodige problemen opleveren.
Logisch dus dat de overheid wel nationaliseert, maar tegelijk alvast de financiële schade probeert te beperken: door de aandeelhouders te onteigenen bijvoorbeeld, en een deel van de obligatiehouders. Wie hand had in het debacle, wordt terecht gestraft.
Een stuk minder logisch is dat minister van Financiën Jeroen Dijsselbloem (PvdA) ook hen aanpakt die niets met de hoogheidswaan van SNS REAAL te maken hadden. De bankensector – vooral ING, ABN AMRO en Rabobank – moet in 2014 1 miljard euro extra belasting betalen.
Strafbelasting
Dat is niet de eerste strafbelasting voor de bankensector: in 2012 werd al de bankbelasting ingevoerd (600 miljoen euro per jaar).
Reden voor deze heffingen, vooral door de PvdA vurig gewenst, is dat de banken maar moeten meebetalen aan de ellende die ze zelf veroorzaken.
Maar ten eerste is het zeer twijfelachtig of een solide opererende bank als Rabobank ook maar iets te verwijten valt. En ING en ABN AMRO zijn al hard gestraft door de Europese Commissie voor de ontvangen staatssteun.
Burgers
Belangrijker nog dan de vraag of de banken straf verdienen: de lastenverzwaringen die de banken treffen, maken het die banken moeilijker geld te verdienen en, zoals van ze wordt gevraagd, hun buffers te versterken om toekomstige problemen te voorkomen.
Banken zullen de heffing zeker doorberekenen aan de klant, via lagere spaarrentes, hogere hypotheekrentes en door gewoon minder uit te lenen.
Zo laat Dijsselbloem niet de banken bloeden, zoals zijn partij graag uitdraagt, maar de burgers. Alsof zij al niet genoeg nieuwe belastingen voor de kiezen te krijgen.