De grote publieke verontwaardiging is begrijpelijk. Na alle bankschandalen is het onvoorstelbaar dat voormalige Rabobank-top ongestraft wegkomt met Libor-affaire.
Piet Moerland, de oud-CEO, stapte zelf op, bestuurder Sipko Schat deed dat onder druk. Reden: tussen 2006 en 2012 deden handelaren van Rabobank pogingen renteratieven te manipuleren. Voor eventuele strafvervolging van Moerland en Schat ziet het Openbaar Ministerie (OM) echter geen aanleiding.
Rabobank schikte in oktober 2013 met het OM voor een bedrag van 70 miljoen euro en kocht vervolging af van de bank zelf en handelaren die ten tijde van de schikking nog bij Rabo werkten. Internationaal schikte Rabo voor in totaal 774 miljoen.
Celstraffen
In de Verenigde Staten worden nu drie handelaren vervolgd die ooit bij Rabo zaten. Het Nederlandse OM broedt nog op zo’n stap.
Dat is typerend. In de Verenigde Staten wordt financiële misdaad veel harder aangepakt. Nederland hobbelt er achteraan. Pas de laatste jaren heeft die aanpak hier prioriteit, met bijvoorbeeld celstraffen in de vastgoedfraude tot gevolg.
Het OM is daardoor lang niet zo goed uitgerust – in mankracht en kennis – als in Amerika. Daar zijn de wettelijke mogelijkheden ook groter. Bij Rabo was het interne toezicht, waarvoor de top verantwoordelijk was, niet op orde. Hier kom je ermee weg, in de Verenigde Staten kun je er fors voor worden bestraft.
Bestrijden
Advocaat Gerard Spong wil namens houders van Rabo-certificaten (een soort obligaties) alsnog strafrechtelijke vervolging van de bank en bestuurders afdwingen. Hoe kansrijk dat is, is onduidelijk. Maar verder onderzoek in de Libor-kwestie kan geen kwaad.
Al was het maar om meer duidelijkheid te krijgen. En eventueel extra munitie om financiële fraude in de toekomst harder te kunnen bestrijden.