Met allerlei vage beloftes verwierf Jean-Claude Juncker voldoende steun om voorzitter van de Europese commissie te worden. Uit zijn hoop dat Europa op digitaal vlak kan concurreren met de Amerikanen, blijkt vooral naïviteit.
Na de verkiezing van Jean-Claude Juncker dinsdag door het Europees Parlement in Straatsburg wordt de Luxemburgse oud-premier in november voorzitter van de Europese Commissie.
De man die zich als regeringsleider noch als lid van de Europese Raad een hervormer toonde, deed de afgelopen maanden de ene na de andere belofte om maar voldoende steun te verwerven als opvolger van José Manuel Barroso. En wat te denken van Junckers belofte dat hij de digitale soevereiniteit van de Europeanen wil heroveren op de Amerikanen?
Hegemonie
Bild am Sonntag confronteerde hem met de Amerikaanse hegemonie op het digitale front. Google, Facebook en de NSA-afluisteraffaire illustreren volgens de Duitse krant dat Europa zijn digitale soevereiniteit aan de Verenigde Staten heeft verloren.
Juncker sprak dat niet tegen, maar begon over het belang van de eengemaakte Europese markt met eigen normen en standaarden. ‘We zijn afhankelijk van Amerikaanse firma’s als Google en Amazon. Wij Europeanen zijn de digitalisering misgelopen. En we riskeren hetzelfde met de databescherming als regeringen nu niet op het gaspedaal drukken bij de hervorming van de Europese databescherming,’ aldus Juncker.
Hij vindt dat alle bedrijven die in Europa actief zijn, moeten voldoen aan Europese regels. Juncker suggereert daarmee dat Europa zijn achterstand op Amerika nog kan inhalen en dat de Europese Unie de Amerikaanse firma’s Europese regels kan opdringen. Beide scenario’s zijn onwaarschijnlijk.
Loze beloftes
Geen Europese concurrent slaagt erin om de Amerikaanse giganten te naderen. En als het gaat om databescherming, verliest Europa het in zijn privacydebat ook van de minder naïeve Amerikanen.
We waren voor het digitale tijdperk al van hen afhankelijk voor onze veiligheid en dat zullen we nog wel even blijven. In plaats van loze beloftes doen kan Juncker beter zorgen voor voorwaarden die innovatie bevorderen zodat het oude continent met eigen digitale vindingen de wereld kan veroveren.
Maar daarvoor moet hij de socialistische neigingen in Frankrijk en Italië om economische hervormingen afhankelijk te maken van schulden, de kop indrukken.
Ouderwetse reflexen
Juncker luistert te welwillend naar die ouderwetse reflexen en zou zich beter concentreren op de eengemaakte telecommarkt. Het zou al een wonder zijn als die binnen een jaar van de grond kwam, maar daar ziet het niet naar uit.
Die digitale soevereiniteit zijn we voorlopig kwijt. Niet vanwege een te machtig Europa, maar door een laks Europa.