Huisarts Nico Tromp uit Tuitjenhorn zat wettelijk waarschijnlijk fout. Maar moesten de autoriteiten, onder meer met een arrestatie in het holst van de nacht, er nu zo inkleunen?
Nederland kent een liberale euthanasiepraktijk, waarin de arts het voordeel van de twijfel krijgt en justitie op afstand wordt gehouden.
Pas als een (niet-justitiële) toetsingscommissie vindt dat een arts onzorgvuldig heeft gehandeld, komen het Openbaar Ministerie en inspectie eraan te pas. In de praktijk gebeurt dat niet zo vaak.
Wettelijke regels
Dat wil niet zeggen dat er geen wettelijke regels zijn. Het drama rond huisarts Nico Tromp uit Tuitjenhorn, die zelfmoord pleegde nadat hij was aangehouden voor een volgens de autoriteiten onwettelijke euthanasie op een terminaal zieke kankerpatiënt, laat zien dat ook in een land met een liberale euthanasiepraktijk de autoriteiten soms hard moeten optreden. Dit om de paar regels die er nog zijn, te handhaven.
Hoewel er nog vraagtekens zijn in de zaak, lijkt het erop – verklaringen van de familie duiden daar ook op – dat de huisarts onder het mom van pijnbestrijding euthanasie heeft gepleegd. Hoewel dat niet ongebruikelijk is, mag het niet.
Zorgvuldigheid
Zeker twee zorgvuldigheidseisen die de wet aan een arts stelt, lijken in dit geval geschonden. Er is geen onafhankelijk arts geconsulteerd én een afgeraden euthanaticum (morfine) gebruikt.
Zo moet het dus niet. Wel vreemd is het dat de autoriteiten er zo ontzettend hard zijn ingekleund, inclusief een arrestatie in het holst van de nacht.
Dat de zaak daardoor is geëscaleerd, mogen de autoriteiten zich best aantrekken. Een onwettelijk verlopen euthanasie op een terminaal zieke kankerpatiënt die zelf dood wilde, is nou ook weer geen bloedige moord.