Het Nationaal Comité 4 en 5 mei heeft laten weten dat de herdenking alleen de Nederlandse slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog en latere vredesmissies geldt. Een welkom geluid.
Zaterdag is het 4 mei, de dag waarop Nederland zijn doden herdenkt. Twee minuten stilte valt over hen die stilstaan bij hen die vielen.
De afgelopen jaren werd die herdenking in toenemende mate aangelengd met tekenen van verzoening met de Duitse of Japanse bezetter, die in de Tweede Wereldoorlog het gehele grondgebied van het Koninkrijk minus de West rücksichtlos onder de voet had gelopen.
Welkom geluid
In het Gelderse Vorden leek het de burgemeester vorig jaar een goed idee om op het kerkhof ook langs de graven van Duitse soldaten te trekken. Dat leidde tot een rechtszaak, gewonnen door de burgemeester. Op de Dam in Amsterdam zou een vijfitenjarige scholier een gedicht voordragen over zijn oom die bij de SS had gediend. Van dat plan is gelukkig niets gekomen.
Het Nationaal Comité 4 en 5 mei heeft in dagblad Trouw laten weten dat de herdenking alleen de Nederlandse slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog en latere vredesmissies geldt. Een welkom geluid.
Studenten
Want hoe kwalijk het ook is om in onze badplaatsen auto’s met een Duits kenteken te bekrassen (een wel erg late vorm van verzet): 4 mei is een dag van herdenken en niet van verzoenen.
Maar het is ook de dag waarop de studenten van nu, met niet veel grotere zorgen dan of zij hun bierrekening kunnen betalen, kunnen denken aan leeftijdgenoten die zeventig jaar geleden wegens hun verzetswerk werden gefusilleerd of op het slagvveld omkwamen.
Verdwaalde kogel
Het is jammer dat het Comité niet is teruggekomen op het besluit om de herdenking uit te breiden tot hen die sinds 1945 bij vredesmissies zijn omgekomen. Want ook dat is een vorm van aanlengen.
Door een verdwaalde kogel in Libanon te worden getroffen is, hoe vreselijk ook, toch van een andere emotionele orde dan via Westerbork worden weggevoerd, de vernietiging tegemoet.