Een week na zijn 29ste verjaardag is Jesse Klaver de nieuwe leider van GroenLinks. Opvallend hoe positief op hem werd gereageerd: jonge politici kunnen in Den Haag van nature op sympathie rekenen, want iedereen is blij met de geur van vernieuwing.
Klaver is een naturel politicus. Hij is geen partijtijger. Hij behoort tot het kleine clubje jonge Kamerleden die het eeuwige gelijk van hun partij en fractie relativeren.
Hij hecht vooral aan het agenderen van nieuwe onderwerpen, niet zozeer aan de uitvoeringsperikelen rond bestaand beleid. Vandaar dat hij de Franse econoom Thomas Piketty in het parlement haalde voor een lesje inkomens- en vermogensnivellering. Hij scoorde er punten mee.
Mythes
Klaver wil politiek aanschouwelijk maken. Hij gruwt van de gebruikelijke reflexen en de voorspelbare parlementaire retoriek. Hij wil vooral via de publieke opinie dingen veranderen; dan komt de wetgeving er wel achteraan.
Hij zegt een aantal mythes in de politiek te willen doorprikken. Klinkt goed, maar als je dan vraagt welke mythes dienen te verdwijnen, noemt hij het idee dat de markt het beter doet dan de overheid. Daar gelooft hij dus niet. Vervolgens komt hij met de financiële crisis van 2008 als het bewijs voor zijn geloof in de publieke sector.
Klaver is geen theoreticus. Hij belt vaak partijgenoten met het verzoek een huiskamergesprek te organiseren met gewone, niet-partijgebonden of met een belangengroep verbonden mensen. Die mogen dan zeggen hoe ze denken over de politiek. Het is twijfelachtig of Klaver daar veel nieuwe inzichten opsteekt, maar het inspireert hem in elk geval. Geen slecht uitgangspunt voor een politicus.
Drempel
GroenLinks loopt al jaren te tobben met het leiderschap in combinatie met de drempel naar regeringsverantwoordelijkheid. Kabinetsdeelname is de inzet, maar vooral om kiezers te overtuigen dat ze heus niet op het laatste nippertje moeten terugdeinzen naar machtspartij PvdA.
De strategie van GroenLinks loopt telkens stuk, vooral ook door de moeizame tegenstand van de oude linkse rakkers in eigen kring. Nu moet ‘snotneus‘ Klaver het proberen. Geen makkelijke klus!
Jesse Klaver verdient de sympathie van rechts. Hij is open, eerlijk en ideologisch-links. Bovendien houdt een succesvol GroenLinks de concurrenten PvdA, SP en Dierenpartij in bedwang. Hoe dit gaat lopen moet nog blijken. Klaver oogt nu als een goede fles wijn, maar wordt hij niet te vroeg opengetrokken?
Zo’n vergelijking vindt hijzelf natuurlijk een vreselijk Haags cliché.