Niemand in Nederland krijgt een zo zorgvuldig proces als de vreemdeling. Als een vreemdeling zich in de illegaliteit stort, is het logisch dat hij strafbaar wordt.
De Ierse schrijver Bernard Shaw heeft ooit geopperd om elke honderd jaar het bestaande Engels in zijn geheel weg te kieperen en te vervangen door een splinternieuw idioom.
Bijklank
Toegepast op het Nederlands, valt daarvoor alles te zeggen. Dan was het in één klap gedaan met versleten of onaangenaam klinkende woorden als allochtoon, deportatie of illegaal. Door ze een nieuw woord toe te kenen, zouden deze begrippen worden ontdaan van hun associatieve bijklank, van kwalijke reminiscenties.
Het idee wordt actueel nu binnen de PvdA actie wordt gevoerd tegen het strafbaar stellen van illegaal verblijf in Nederland door uitgeprocedeerden (nog een woord dat wij missen kunnen).
De Iraanse vluchteling Sander Terphuis vindt dat zijn partij niet mag meewerken aan de desbetreffende paragraaf in het Regeerakkoord. Hij krijgt veel bijval. Bedenkelijk is dat Job Cohen (PvdA) die als staatssecretaris van Justitie voor een billijke vluchtelingenwet tekende, zich nu achter Terphuis schaart.
Misdadiger
Niemand krijgt in de democratie Nederland een zo zorgvuldig proces als de vreemdeling die er aan de poort klopt. Als de rechter hem dan in drie of meer instanties het recht op een permanent verblijf ontzegt en de vreemdeling in kwestie zich aan de definitieve uitspraak onttrekt door een duik in de illegaliteit te nemen, is het logisch en wenselijk dat hij strafbaar wordt.
Als overtreder en niet als misdadiger. Gebeurt dat niet, dan wordt hier wederom met flinke halen aan het gelijkheidsbeginsel van de rechtstaat gezaagd.