Het kabinetsbesluit om wel in te grijpen in Irak maar niet in Syrië, is halfslachtig. Dat komt vooral doordat de PvdA tobt met de eigen gevoeligheden en bang is voor herhaling van het scenario uit 2003.
Moedig, maar ook een beetje dubbelhartig. Het kabinet stuurt zes F-16’s, twee reserve F-16’s, tweehonderdvijftig luchtmachters en honderddertig instructeurs naar Irak om ‘de militaire kracht en opmars van ISIS te breken’.
Nederland toont zich zo weer een trouwe bondgenoot van de Amerikanen. Wat het ervoor terugkrijgt, staat niet op papier maar is van groot belang: uitwisseling van gegevens over de potentiële terroristen die vanuit het IS-kalifaat weldra West-Europa bedreigen.
Bangelijk
Vicepremier Lodewijk Asscher (PvdA) zegt dat Nederland vanwege deze militaire missie ‘een hoger profiel’ krijgt bij de terroristen. Maar nietsdoen is geen optie. Een land dat in een bondgenootschap bangelijk wegkruipt, maakt zich juist extra kwetsbaar voor terrorisme.
De F-16’s mogen op last van de PvdA alleen in Irak bombarderen en niet in Syrië. Voor dat laatste ontbreekt het ‘volkenrechtelijk mandaat’.
PvdA’ers verwijzen naar het rapport van de Commissie-Davids uit 2010, waarin staat dat CDA-premier Jan Peter Balkenende in 2003 volkenrechtelijk verkeerd zat met politieke steun aan de geallieerde invasie in Irak.
Verschansen
Uit militair oogpunt is het nooit handig om luidkeels te verkondigen wat je strijdkrachten wel en niet mogen. IS speelt daarop in en kan zich dus veilig verschansen in Syrië. De Nederlandse F-16’s zijn effectiever als ze bij die grens niet hoeven om te keren.
Het kabinet schrijft dat het zo niet werkt, omdat de Verenigde Staten wel in Syrië bombarderen. Okay, maar waarom doet Nederland daar dan ook niet aan mee?
‘Begrip’
Irak vraagt om militair ingrijpen. Syrië staat de Amerikaanse bombardementen stilzwijgend toe. Daartussen zit geen groot verschil. Ook VN-voorman Ban Ki-moon legitimeert de Amerikaanse aanvallen op Syrisch territoir.
Het kabinet-Rutte komt echter niet verder dan ‘begrip’. Het durft geen politieke steun uit te spreken, want de PvdA tobt met eigen gevoeligheden en voelt zich verheven boven volkenrechtelijke schoonheidsfoutjes.
Daar zit het halfslachtige van dit kabinetsbesluit: wel krachtig ingrijpen tegen islamitische koppensnellers en tóch het braafste jongetje in de klas willen zijn.