De show waar deze drukke modeweek in Parijs naar uit werd gekeken was de Dior-presentatie. Houdt het huis onder leiding van Raf Simons de grote invloed op de mode? Het antwoord daarop: voor zomer 2014 jazeker! En met glans. Veel zilverglans. Hoewel Lanvin helemaal glom en glitterde in alle tinten.
In de tuin van het Rodin-museum had Dior ‘en plein air‘(gelukkig was het stralend en warm weer) een hangende tropische tuin laten bouwen als decor. Met minder letterlijke referenties aan het Dior-archief en veel durf en inventiviteit presenteerde Raf Simons een lichte Dior-collectie.
Plissé, soms gebloemd en vaak schuin verwerkt, veel draperie, cirkelvormige gaten op heup of rug, brede repen textiel die losjes meezwierden en doorkijk-plooirokken maakten de Dior-mode met veel bloot been luchtig. Badges en tekstbalken (beide met zoals dat hoort voor de volgende zomer veel glitter) gaven het een speels karakter, klaar om over de wereld te reizen.
En voor wie op zoek was naar ingewikkelder ontwerpwerk, gingen er ook nog genoeg degelijke Dior-stukken onder de bloemenpracht waaronder jasjes en broeken in deftig donkere kleuren. En als toegift een zilveren en zwarte finale.
Pauw in de ambassade
We hadden (of eigenlijk hebben wij Nederlanders nog heel even) in Parijs l’Institut Néerlandais.Een cultureel platform waar vroeger onder meer leuke mode-illustratietentoonstellingen werden gehouden en een paar jaar geleden nog een overzichtexpositie van de internationaal werkende, Nederlandse modefotograaf Sacha te zien was.En ontwerper Sjaak Hullekes mocht er zijn mannencollectie tonen.
Maar onze ambassade, een pareltje aan Rue de Grenelle en imiddels bekend als de luxe locatie uit de Intouchables-film, was jarenlang als de spreekwoordelijke oester voor de mode: gesloten. Maar de Nederlandse ambassade doet onder leiding van l’Ambassadeur de Sa Majesté de le Roi des Pays-Bas Monsieur Ed Kronenburg, nu hetzelfde als de Belgische (onlangs nog de ruimte vooreen coutureshow van Máxima’s Belgische couturier Natan en gek genoeg heb ik er ook eens Viktor & Rolf over hun eerste mannengeur mogen interviewen) of als de Britse ambassade (Victoria Beckham liet er vrijdag al haar modecollecties zien).
De oude ambassade-parketvloeren gaven nu ruimte aan mode. Modemerk en modeketen Pauw (creatief en zakelijk onder aanvoering van Madeleine en haar zoon Christiaan Klein Pauw) mocht er tijdens een cocktail donderdag een sierlijk deel van de collectie opstellen met oud-goud borduursel dat goed combineerde met het interieur. Terecht, want Pauw’s succes gaat verder dan verkoop in Nederland, Pauw exporteert al jaren naar tal van landen en werelddelen.
En vrijdagochtend mocht de jonge en gedreven Peet Dullaert in onze mooie ambassade een ontbijtshow geven. Daarmee toonde hij zijn voorliefde voor klassieke couture met een aangenaam ruw randje (fraaie rafels).
Windhoeden
Ik weet weinig over de persoon Ann Demeulemeester, maar haar persoonlijke mode is niet bepaald de creatie van een ‘vrolijk lachebekje’ te noemen. Variërend van licht-poëtisch tot soms zwaarmoedige schoonheid en altijd met een flinke scheut Patti Smith-rock-attitude.
Elementen die allemaal herkenbaar waren in de Ann Demeulemeester-zomermode 2014 maar nu waren aangevuld met zwierig grote, gazen hoeden waar de zomerwind vat op leek te hebben gekregen. Met een ruime dosis vlammend rood, veel transparantieen Jugendstil-krullen- en bloemdessins in combinatie met stevige strepen.
Schitterende zomer
Er zit vrolijkheid in de lucht wat de mode voor volgend jaar aangaat. En wat ontwerper Alber Elbaz betreft wordt het een werkelijk schitterende zomer met zelfs fonkelende grote sterren, te dragen als sieraden. Zijn Lanvin-mode was, op enkele zachtglanzende zwarte jurkjes na, echt een en al glitter, glim en geschitter. Een overtuigde keuze.
Wie de mode wil volgen zal zich een heel nieuw vocabulaire aan opvallende glanseffecten eigen moeten maken. Lamé, lurex en brokaat lijken ouderwetse begrippen voor alle nieuwe glansmaterialen. Zoals een metallic-effect met een donkere weerschijn verwerkt tot stoffen die uiterst soepel bleken (vloeibaar metallic?) en met zilverpapierachtig plissé dat juist wat hoekig en hard leek.Dat toonde Lanvin aan met een collectie vol vormvariaties.
Van jumpsuit tot tailleloze vloerlange jurk, van kokerrokmet brede ruches van onderen tot een wijde en bolle rok van meters voile met straskristal, van mannelijk pak tot topje vol ruches. Alles, werkelijk alles, glansde en glom en weerkaatste hard het licht.
Ter compensatie van al dat geschitterwaren haar en make-up van de modellen naturel en leken sommige handtassen op een klein vuilniszakje. Een tikje somberheid als onderstroom voor al dat gefonkel.
Boos ritme
De mode van Rick Owens was niet zo sterk afwijkend van wat hij de laatste seizoenen toonde. Zijn modellen wel. Stevige dames uit zogenoemde Step Teams van Amerikaanse colleges die op Afro-beat stapten en woeste gezichten trokken.
Nou, voor alle critici die het ras van superslanke modellen niet realistisch vinden, eindelijk eens echte bolle enboze vrouwen op de catwalk.