Met een fraaie en spannende relatie tussen sobere tinten en felle kleuren, couture-achtige, ruime vormen, grafische dessins en sierlijke bloemen vormde de Dries Van Noten-show de aangename start van de modeweek in Parijs met de design-collecties voor komend najaar.
Van Noten kreeg woensdag weinig, nou eigenlijk geen concurrentie, de eerste dag van de komende, lange modeweek leverde wel bijzonder, maar zelden geslaagd ontwerpwerk op.
Nipt boven Prada
Dries werd vorige week in Elsevier STIJL Vrouwenmode door een panel van 25 modeprofessionals tot De Beste Ontwerper 2014 is verkozen.
Ik mocht zelf niet meestemmen, maar wil, nu ik de uitslag toch niet meer kan beïnvloeden, wel kwijt dat ik erg blij ben met de uitslag en de winnaar. Overigens ook met nummer twee: Miuccia Prada, waarvan Dries nipt won.
Lelietakken
De collectie die Dries Van Noten in de heerlijke, neobarokke zaal van Hôtel de Ville in Parijs onder de kroonluchters bracht, was vooral sterk grafisch. Met veelkleurige lijnen en golvende streeppatronen (denk aan ‘kinetic art‘, op-art van Bridget Riley en de oersterke huisstijl van Boijmans-Van Beuningen).
De contrastrijke dessins gingen als een plaatje frontaal op een wat sobere jas, overheersten hele kledingstukken of leverden inspiratie voor voorzichtig klokkende, lange rokken waarvan de kleurbanen bij de zoom afbogen.
https://twitter.com/johnelsevier/statuses/438679141161123841
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Bloem-effect
Behalve kleurige lelietakken als grote corsage waren bloemen als versiering ingezet om de vele duistere tinten op te peppen. En zo af en toe hadden felgekleurde bloemen een heel kledingstuk veroverd. Met opvallend effect.
Ondanks genoeg heftigheid maakte het Van Noten-vrouwen-défilé een meer ingetogen en zeker een meer volwassen indruk dan de verrassende collectie voor mannen die Van Noten enkele weken geleden toonde. Meer beheerst weliswaar, maar verre van ingetogen.
Dries Van Noten opent deze week een flinke expo in Parijs, dus ongetwijfeld duikt zijn naam nog vele malen op, hier in ‘Op de Catwalk’.
Andere namen die woensdag 26 februari een show gaven, zullen voorlopig in de schaduw staan. Uitgezonderd H&M die s’avonds laat op livemuziek van Hollysiz een snel showtje gaf waarbij veel werd geglimlacht door de modellen. Geef ze gelijk, ze zagen er goed uit in de H&M Studio-lijn.
Minder smashing dan bij de show een jaar geleden, want de collectie was ditmaal minder uitgesproken en minder coherent. Vooral slank, monochroom, tikje mannelijk, veel bloot been. Wel heel veel show voor niet zoveel inhoud, maar een prima reclame voor H&M als modemerk dat zich presenteert in Parijs.
Miskleun
H&M deed ook geen pogingen om de meest actuele verschuiving naar extra ruime ontwerpen te honoreren. Verstandig!
Want hoe mis dat kan gaan bewees de net aangetreden ontwerper Alessandro dell’Acqua met overdreven opgepompte volumes met zijn debuut voor Rochas. Echt een miskleun-collectie.
Met dubbele A-lijnjassen (waarvan een roze mantel wel erg leek om een exemplaar uit de Jil Sander-afscheidscollectie van Raf Simons) en met weinig actuele schootjes. Eigenlijk meer schoten, zo groot. Alles was tamelijk grof en deed verlangen naar de sublieme verfijning die Olivier Theyskens ooit bracht voor Rochas.
Dell’Acqua was ooit de hoop van de Italiaanse confectie en de aanstichter van de ‘nudelook’ met verfijnde voorzetten in roze huidskleur. Dus wie weet valt de volgende Rochas-collectie beter uit.
https://twitter.com/johnelsevier/statuses/438711511868264448
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Experimentele lampenkap
De Britse Gareth Pugh was ook een belofte met zijn zeer experimentele, vooral zwarte mode. Hij blijft experimenteren. Ditmaal vrijwel geheel in wit, écru en zilver. Met weinig draagbare, maar ook weinig interessante resultaten.
Gedrapeerde bruidsjurk in plastic. Enorme kragen en dito hoeden. Gigantische lampenkap-creaties in zwanendons-materiaal. En veel referenties aan het tijdperk van Cardin en Courrèges uit de ruimtevaartmode van de jaren zestig. Het maakten allemaal bij elkaar geen nieuwe mode en ook geen spectaculaire presentatie.
Verkwanselde Vionnet
Met onhandelbaar vilt, met geplooid en gevouwen katoentjes, met idioot grote tulp-motieven en veel harde tinten groen en blauw creëerde eigenaar Goga Ashkenazi en haar team een Vionnet-collectie.
Een collectie die weinig of niets met de prachtige erfenis van Vionnet te maken heeft. Een te rechtvaardigen keuze! Maar helaas had deze afwijkende Vionnet-kleding ook niets te maken met intrigerend design. En daarmee werd de beroemde naam Vionnet toch nog verkwanseld.