Door de afgelopen jaren alle energiebronnen af te keuren, heeft de milieubeweging met in haar kielzog bijna alle partijen, de annexatie van de Krim mede mogelijk gemaakt.
De afgelopen jaren heeft de milieubeweging behoorlijk gedramd over energie. Tegen bijna alles zegt ze njet.
Kernenergie is al heel lang de vijand van de milieubeweging, terwijl dit aantoonbaar de schoonste en veiligste energiebron is. Na het ongeluk in Fukushima (waar tot nu toe geen enkele dode door straling viel) klonk de afwijzing nog sterker.
Het winnen van schaliegas mag ook niet. Er zouden mysterieuze en schadelijke chemicaliën in de grond worden gespoten, het grondwater zou in brand vliegen en er zouden overal in het land aardbevingen zijn.
Groen licht
Al deze argumenten kloppen niet, zo is keer op keer aangetoond. Bovendien wordt het gewraakte fracken – de techniek waarmee schaliegas wordt gewonnen – al tientallen jaren gebruikt in tal van landen waaronder Nederland, zonder dat omwonenden klagen.
Daar komt bij dat de Verenigde Staten dankzij de winning van schaliegas hun CO2-uitstoot sterker omlaag hebben gebracht dan welk ander westers land ook. Maar ook tegen schaliegas zegt de milieubeweging njet.
Alleen windmolens, zonnecellen en elektrische auto’s krijgen groen licht. Wat doet de mening van de milieubeweging er eigenlijk toe, zou je kunnen zeggen.
Leiband
Maar merkwaardig genoeg lopen op dit punt bijna alle politieke partijen (op, eerlijk is eerlijk, de PVV na) plus maatschappelijke organisaties zoals de SER, architect van het Energieakkoord, aan de leiband van Greenpeace en co.
Slechts met wind en zon zou de planeet kunnen worden gered. Maar energiebeleid kent meer dimensies dan alleen klimaat. Het raakt bijvoorbeeld aan internationale afhankelijkheid en geostrategie.
Dat hebben we de afgelopen weken gemerkt. Windmolens en zonnecellen kunnen nog lang niet leveren tegen een prijs die kan concurreren met kernenergie of fossiele brandstoffen. Het is de vraag of dat ooit zal lukken.
Koopman
Wie volhardt in het afwijzen van alle andere energievormen, houdt de Russische president Vladimir Poetin mede in het zadel. Die weet dat naarmate de façade van Europa groener en duurzamer wordt, er meer Russisch gas zal worden geïmporteerd. En dat dus de koopman het zal winnen van de dominee.
Een fraaie illustratie daarvan leverde de voormalige Duitse premier Gerhard Schröder – inmiddels op de loonlijst van het Russische gasbedrijf Gazprom – die het optreden van Rusland in Oekraiëne vergoelijkte.
Aan de annexatie van de Krim door Rusland hebben Greenpeace, GroenLinks en de PvdA een niet te onderschatten bijdrage geleverd. Plus Angela Merkel met haar malle besluit om uit kernenergie te stappen.