Brieven moeten gaan over recent verschenen artikelen, niet langer zijn dan 150 woorden en voorzien zijn van naam en adres. Afzenders verlenen onherroepelijk toestemming voor redigeren en openbaarmaking. Adres: Elsevier, Postbus 152, 1000 AD Amsterdam of [email protected]
Aangifteprogramma
Het doen van de aangifte inkomstenbelasting 2014 vraagt van de belastingplichtige grote zorgvuldigheid. Het is daarom onjuist dat de Belastingdienst de belastingplichtige dwingt voor deze aangifte gebruik te maken van de door de fiscus opgemaakte ‘Vooraf ingevulde aangifte’. Het ‘oude’ elektronische aangifteprogramma 2014 was dit jaar niet gemakkelijk te vinden op de site van de Belastingdienst, waardoor ongetwijfeld veel ‘digibeten’, ‘app-lozen’ en ‘online-haters’ onder de (oudere) belastingplichtigen in de problemen kwamen.
Dankzij ‘Verborgen aangifte‘ (7 maart) kon ik uiteindelijk toch het blanco aangifteprogramma 2014 downloaden dat de fiscus goed had verstopt op zijn site. Nu kan ik met mijn eigen gegevens mijn aangifte inkomstenbelasting 2014 uitwerken en indienen.
F.P.H.M. Koch, Meerlo
België
Leuk essay van Derk Jan Eppink over België (‘Waarom ik vertrouw op de Belgen’, 7 februari). Ook ik heb een tijdje als ’Ollander’ in België gewerkt en herken 100 procent van wat hij schrijft. Veel hangt af van hoe je je opstelt. Liefst niet te arrogant en te betweterig, iets waarin Nederlanders vrij goed zijn. De Belg hoeft niet zo nodig alles juridisch dichtgetimmerd te hebben, terwijl Nederlanders panisch worden als ze iets niet volledig onder controle lijken te hebben.
Contact is in België inderdaad veel belangrijker dan contract. De mens centraal, in plaats van regeltjes. Dat is ook precies wat ondernemen in Nederland zo langzamerhand tot een quasi-onmogelijkheid maakt. Alles wordt op de vierkante millimeter gemicromanaged. Vaak met een averechts effect.
Illustratief is ook de Nederlandse toezichtscultuur: puur gestoeld op wantrouwen en regelzucht. We hebben in Nederland nog nooit zoveel toezichthouders gehad en tegelijkertijd nog nooit zoveel misstanden (Imtech, Vestia, frauderende bankiers, paardenvlees verkopen als rundvlees, deals met criminelen, pgb-fraude). Dat werkt dus niet.
Ik heb vaak heimwee naar de leuke tijd die ik in België heb gehad! J.N.M. Wiericx, Oud-Vossemeer
Verdwaald
Gedeputeerde Kees van Beveren (CDA) durft het aan te bekennen dat hij vanaf de ring om Rotterdam kans ziet te verdwalen als hij naar Zeeland wil (‘In Nederland’, 28 februari).
Dat roept bij mij toch twijfels op over de verdere capaciteiten van deze provinciale functionaris. Met minimaal geografisch inzicht kun je onmogelijk mis rijden. Er zijn vanaf de ring twee mogelijkheden om op je Zeeuwse bestemming te komen. Je kunt de A29 (straks A4) nemen, waar je op de Haringvlietbrug moet kiezen tussen Bergen op Zoom of Zierikzee. Je kunt ook via Hellevoetsluis over de dammen rijden, de mooiste route om in Middelburg te geraken. Er zijn zo veel landmarks dat je bijna geen verkeersborden nodig hebt.
En een gedeputeerde van de provincie Zeeland moet het eigenlijk zonder borden afkunnen! Jan de Jong, Krabbendijke