Bert Natter oogstte goede kritieken, maar een bestsellerauteur is hij nooit geworden. Dat zal met het ingetogen geschreven Remington ook niet gebeuren.
Bert Natter – Remington Thomas Rap, 225 pagina’s, € 18,90
3 van de 5 sterren
Bert Natter neemt een bescheiden plek in de Nederlandse letteren in. Met zijn debuut Begeerte heeft ons aangeraakt (2008) oogstte hij goede kritieken, maar een bestsellerauteur is hij nooit geworden. Dat zal met deze nieuwe, ingetogen geschreven roman ook niet gebeuren.
Opgezet als een roadtrip, is Remington een klassieke vader-zoonvertelling. Een jonge kunstenaar trekt met zijn vader, een bekende dichter die zijn werk op een Remington-machine tikt, in een oude Mercedes door Duitsland, Groningen en Friesland. Hij weet nog niet dat dit zijn vaders laatste trip zal zijn.
Cultuurshock
Beide mannen zijn belezen en goed ingevoerd in klassieke muziek, wat tot hoogdravende, bedaarde conversaties leidt. Op elke pagina valt wel een keer de naam van een groot schrijver, filosoof of componist. Tate Modern staat dichter bij hen dan, zeg, de McDonalds, en een bezoek aan de hamburgerketen onderweg zorgt voor een cultuurshock die niet
iedere lezer zal kunnen navoelen.
Het verhaal bevat ook tedere passages. Zo is er de herinnering aan het moment dat vader en zoon voor de tv een wielrenner als 165ste zien finishen in de Tour de France. Zonde van alle inspanningen? Nee, zegt de vader, net als in kunst is het proces belangrijker dan winnen. ‘Normale mensen werken voor het geld, wij werken voor het werk. Wij zijn slaven van een onbekende meester.’
Of je je leven moet opofferen voor iets waarin je aardig kunt meekomen, maar niet excelleert, is een interessante vraag die Natter hier opwerpt.