Op 16 juli overleed Tom Doude van Troostwijk, iemand die bruiste van energie en die mensen bij elkaar wist te brengen.
Als regelaar en strategisch aanjager in ideële organisaties streefde Tom Doude van Troostwijk naar een betere wereld. Van 1999 tot 2005 was hij directeur van CliniClowns Nederland en de afgelopen jaren van VU Connected, ‘een netwerk van en voor iedereen die betrokken is bij de maatschappij’.
Doude van Troostwijk was een meester in het professionaliseren van instellingen. Hij wist mensen bij elkaar te brengen en bruiste van energie. ‘Mijn vader probeerde tien levens in één leven te stoppen,’ zegt oudste dochter Ingrid (29). Doude van Troostwijk – getrouwd en vader van drie kinderen – kwam 16 juli om het leven bij een val tijdens een wandeltocht in de Franse Alpen bij Chamonix. Hij werd 57 jaar.
Kerkelijk leven
Doude van Troostwijk was de oudste van vier zonen in een domineesgezin. Hij groeide op in Doorwerth en Eerbeek, speelde piano, was heel lang actief bij de scouting en sleutelde aan brommers. In de zomervakantie wandelde het gezin veel in de bergen.
Tijdens zijn studie bestuurskunde in Enschede zat Doude van Troostwijk in allerlei commissies en besturen. Later volgde hij nog een opleiding tot kerkmusicus en bleef zo nauw betrokken bij het kerkelijk leven. Hij werkte negen jaar als persvoorlichter bij Economische Zaken, was hoofd communicatie bij het Wereld Natuur Fonds en bouwde CliniClowns uit tot een stichting die de meeste ziekenhuizen in Nederland bedient.
‘Tom was betrokken bij de wereld en praktisch en doelgericht ingesteld,’ zegt zijn broer Lowik (55). ‘Hij ging graag met mensen om en was een echte regelneef. In alles wat hij deed, zocht hij naar diepgang. Tom had veel energie en werkte hard.’
Klaus van den Berg (47) leerde hem kennen bij het Wereld Natuur Fonds en werkte sindsdien veel met hem samen. ‘Met geduld, tomeloze inzet en humor wist Tom vroeg of laat alle neuzen dezelfde kant op te krijgen om het beoogde doel te bereiken.’
In zijn vrije tijd was Doude van Troostwijk al even energiek, vertelt Ingrid. ‘Hij was geïnteresseerd in mensen van alle rangen en standen, wilde ook onze vrienden leren kennen en stond altijd voor ons klaar.’
Donatie
In zijn studententijd begon Doude van Troostwijk met klimmen. Op zijn vijftigste beklom hij de Mont Blanc en met zijn zoon Isaac wilde hij elke zomer een ‘vierduizender’ bedwingen. Om in conditie te blijven ging hij fietsen en hardlopen. Verder hield hij van de natuur en bracht met zijn van oorsprong Zweedse vrouw graag tijd door in hun ‘blauwe huis’ in Zuid-Zweden.
Muziek was een andere constante. Doude van Troostwijk was – tot twee maanden geleden – dertien jaar dirigent van het Scandinavisch Koor, dat a-capellastukken uitvoert van Scandinavische componisten.
In de geest van Doude van Troostwijk werd vrienden en bekenden na zijn overlijden gevraagd een donatie te doen aan de Zweedse stichting Vi Agroforestry. Die plant bomen in Afrika en geeft op die manier mensen een kans op een beter leven.
Elsevier nummer 33, 15 augustus 2015