Zij hielpen hem de verkiezingen winnen, adviseren hem of staan hem bij in het Witte Huis. De inner circle van president Donald J. Trump.
Sean Spicer (1971)
Perswoordvoerder
Vijand van media
Was communicatiemanager van de Republikeinse Partij en reeks politici, maar kwam er snel achter dat perswoordvoerderschap van Trump andere koek is. Wordt door de president ingezet om diens onvrede te verkondigen. Hij kreeg het direct aan de stok met de media, die hij beticht van ‘bewust subjectieve berichtgeving’. Favoriete boksbal in satireshows, tot irritatie van Trump. Stond vroeger juist bekend om aimabele omgang met de pers. Bondgenoot van stafchef Reince Priebus.
Reince Priebus (1972)
Stafchef
Bescheiden conflictbemiddelaar
Als voorzitter van de Republikeinse Partij moest Priebus snel schakelen toen de polariserende Trump de officiële presidentskandidaat werd. De gematigde Republikein uit Wisconsin was in de voorverkiezingen een criticus van de New Yorker en kreeg diverse keren de wind van voren van Trump. Bouwde daarna – tot verbazing van velen – een band met hem op. Wist de partij goeddeels bijeen te houden en heeft als stafchef de taak om trumpisten en traditionele partijgenoten binnenboord te houden. Priebus moest al in de eerste weken diverse brandjes blussen, veroorzaakt door rivaliteit en lekken in het Witte Huis. Werkt volgens collega’s makkelijk achttien uur per dag. Priebus doet zijn werk het liefst op de achtergrond. De uitnodiging van Trump om bij diens overwinningsspeech iets te zeggen, wees hij af.
Jeff Sessions (1946)
Minister van Justitie
Hardliner op immigratie
Conservatieve zuidelijke Senator. Werkte jarenlang als openbaar aanklager in Alabama. Is idolaat van Trump en die affectie is wederzijds. ‘Vrijwel iedereen bewondert hem,’ aldus Trump. Was de eerste Senator die zich achter de zakenman schaarde. Sessions stippelde tijdens de campagne grote delen van Trumps beleid uit. Zachtaardige uitstraling, zangerig accent. Ideeën over het beperken van legale en illegale immigratie werden voorheen beschouwd als extreem, maar zijn nu gangbaar in Amerika. Personeel van Sessions hielp Trump bij de invoering van het inreisverbod dat tot wanorde leidde bij de instanties en in februari 2017 werd afgewezen. Mag een beider droom waarmaken: een muur langs de grens met Mexico. Wordt achtervolgd door verhalen over racistische uitlatingen.
Rex Tillerson (1952)
Minister van Buitenlandse Zaken
Oliebaron
Was verbaasd toen Trump hem vroeg om minister van Buitenlandse Zaken te worden. De Texaan heeft geen enkele politieke ervaring. Maakte vanaf 1975 carrière bij oliegigant ExxonMobil en werd er uiteindelijk CEO. Kent daardoor wel veel wereldleiders. Staat op vriendschappelijke voet met president Vladimir Poetin van Rusland, waar ExxonMobil veel belangen heeft. Ging een juridische strijd aan met de Venezolaanse leider Hugo Chávez, toen die buitenlandse oliebedrijven nationaliseerde. Tillerson maakt indruk bij nieuwe collega’s op het State Department. Zakelijk, maar kan ook goed luisteren. Moet leren omgaan met Trump, die met spontane tweets wijzigingen aanbrengt in het buitenlands beleid. Moet de onvoorspelbare Trump in toom houden, maar was in diens wittebroodsweken relatief onzichtbaar.
Michael T. Flynn (1958)
Oud-veiligheidsadviseur
Adviseur met een smet
Oud-generaal, was actief in Afghanistan en Irak. Gedreven, met ongezouten en radicale opvattingen. Had als hoofd van de militaire inlichtingendienst kritiek op buitenlandbeleid Barack Obama. Steunde Trump tijdens diens campagne. Moest na vier weken het veld ruimen als veiligheidsadviseur, omdat hij loog over telefoongesprekken met de Russische ambassadeur. Werd opgevolgd door generaal Herbert Raymond McMaster.
Stephen Bannon (1953)
Chef-strateeg
Radicale nationalist
Architect van de nationalistische beweging Alt-Right waarmee ook Trump flirtte. Leidde een aantal jaar Breitbart, een uiterst rechts nieuwsplatform dat de woede van veel Amerikanen vertolkt. De voormalig marineofficier, bankier en documentairemaker schopt tegen veel schenen, maar keert zich vooral tegen de ‘politieke elite’. Dominant en grofgebekt. Zei dat het tijd was om ‘de Republikeinse Partij een klap in het gezicht te geven’. Wordt door critici uitgemaakt voor racist, maar houdt het zelf bij ‘economisch nationalist’. Machtige speler in het Witte Huis: Amerikaanse media noemen hem spottend ‘president Bannon’. Heeft een plek in de Nationale Veiligheidsraad gekregen – ongewoon voor een strateeg. Schreef mee aan de inaugurale rede van Trump en de eerste presidentiële decreten. Verklaarde de media tot vijand van Trump. Kan zijn online netwerk aanspreken om onwelgevallige politici te dwarsbomen.
Dan Scavino (1976)
Hoofd sociale media
Protegé en twitterbrein
Ontmoette Trump op zestienjarige leeftijd als golf caddy. Het klikte meteen: ‘Ooit zul je voor me werken,’ voorspelde de zakenman. Jaren later kocht Trump de betreffende golfclub en maakte Scavino manager. Die vroeg zelf om een rol tijdens de verkiezingen. Bedenkt nu tweets voor officiële Twitteraccount (@POTUS). Gladjes, gaat door het vuur voor Trump. Verspreidde complottheorieën over Trumps concurrenten.
Rudy Giuliani (1944)
Adviseur
Loyale celebrity
Bekende Republikein, een van de meest luide voorvechters van Trump. Komt uit Italiaans-Amerikaanse familie. Bruusk, neemt geen blad voor de mond. Voormalig burgemeester van New York, werd door kordaat optreden na 9/11 ‘Amerika’s burgemeester’. Leerde zo Trump kennen. Die was tijdens campagne onder de indruk van Giuliani’s loyaliteit. Werd genoemd als buitenlandminister, maar kreeg onbeduidende rol als adviseur internetbeveiliging.
Chris Christie (1962)
Politieke bondgenoot
Risicofactor
Vanaf 2009 Republikeinse gouverneur in Democratische staat New Jersey. Werkte daarvoor als advocaat en openbaar aanklager. Opportunistisch en grofgebekt. Maakt grappen over zijn eigen overgewicht. Was zeer populair, maar heeft afgedaan voor veel Republikeinen door Bridgegate-schandaal. Trump was blij met Christie’s steun en waardeert diens advies. Werd genoemd als vicepresident. Baan in het Witte Huis werd te risicovol geacht door adviseurs.
Ben Carson (1951)
Minister van Huisvesting
Overheidscriticus
Befaamd chirurg – scheidde een Siamese tweeling – bestsellerschrijver en voormalig presidentskandidaat. Sociaal-conservatieve Afro-Amerikaan. Unieke spreekstijl, mild. Steunde Trump, maar zei zichzelf niet geschikt te vinden voor een kabinetspost. Na aandringen van Trump – die diversiteit wilde aanbrengen – accepteerde Carson baan bij ministerie van Huisvesting. Vindt niet dat overheid huizen voor arme Amerikanen moet regelen.
Keith Schiller (1959)
Assistent van de president
Bodyguard
Werd in 1999 bodyguard van Trump en gaf de afgelopen jaren leiding aan de groep privébeveiligers van de vastgoedmagnaat. Werkte daarvoor als politieagent en detective in New York. Kwam in het nieuws toen hij in 2015 een demonstrant op zijn hoofd sloeg. De breedgebouwde Schiller kent Trump door en door. De vastgoedmagnaat wilde hem na de verkiezingen in de buurt houden en bood hem een baan aan. Houdt president Trump ook in het Witte Huis regelmatig gewoon gezelschap.
Lees ook over Trumps rivalen: Deze prominenten Republikeinen moeten niets hebben van Trump
Roger Stone (1952)
Adviseur
Politiek veteraan
Adviseert Trump al veertig jaar. Begon bij campagne voor Nixon. Heeft tatoeage van de oud-president op zijn rug. Voerde agressieve campagnes voor negen presidentskandidaten. ‘Politiek is nou eenmaal een contactsport,’ zegt hij over vele aanvallen op concurrenten. Verspreidde vorig jaar een verhaal over vermeende affaires van Ted Cruz. Gelooft in complottheorieën. Werkt voor Breitbart, vriend van Stephen Bannon en Paul Manafort. Wordt ook genoemd in FBI-onderzoek naar banden met Rusland.
Newt Gingrich (1943)
Commentator
Luis in de pels
Maakte in politieke carrière van ruim dertig jaar veel vijanden. Was in de jaren negentig als voorzitter van het Huis van Afgevaardigden luis in de pels van president Bill Clinton. Republikeinse scherpslijper Gingrich verdween van het toneel na belastingfraude, om bij verkiezingen in 2012 terug te komen als criticus van gematigde partijgenoten. Steunde Trump in 2016. Charismatisch, gepromoveerd op Europese geschiedenis. Kreeg geen officiële rol, maar verdedigt Trump geregeld in de media.
Gary Cohn (1960)
Directeur Economische Raad
Ex-bankier
Voorbeeld van American Dream: groeide op in modaal huishouden in Ohio en werd multimiljonair. Dyslectisch, kwam per toeval terecht op Wall Street. Werkte 26 jaar bij Goldman Sachs en hielp de zakenbank een grootmacht worden. Geregistreerd als Democraat, bleek bereid om werkgever te verlaten en president te helpen. Omschreven als intimiderend. ‘Een van mijn genieën,’ zegt Trump. Cohn onderzoekt of regelgeving voor banken op de schop kan.