Alben Barkley (1949-1953): de laatste van zijn soort

President Truman en vicepresident Barkley na hun overwinning in 1948. Foto: Abbie Rowe.

Alben Barkley was de vice-president van de Verenigde Staten in de naoorlogse regering van president Truman. Toen Barkley in 1949 aantrad was hij met 71 jaar de oudste vice-president ooit. Barkley had er toen al veertig jaar in de politiek opzitten: als lid van het Congres en later Senator voor Kentucky was hij een Southern Democrat en een trouwe aanhanger van de New Deal.

Laatste vicepresidentiële wetgever

Paspoort Alben W. Barkley (1877-1956)
Geboren in: Lowes, Kentucky
Studie: University of Virginia (rechten)
Vorige functie(s): Lid Congres (1913-1927) en Senator (1927-1949 en 1955-1956)
In functie: 1949-1953
Thuisstaat: Kentucky
Partij: Democraten

alben_barkley_vice-president
Vicepresident Alben Barkley. Foto: Wikimedia.

Truman baalde van zijn irrelevante rol als vicepresident onder Franklin D. Roosevelt. Hij dichtte zijn opvolger, Barkley, een veel machtigere positie toe. Barkley stond door zijn lange staat van dienst bekend als een zeer ervaren politicus en werd door Truman actief als beleidsmaker en adviseur voor wetgeving betrokken. Barkley was de belangrijkste woordvoerder van de regering en kreeg een zetel in de nieuw gecreëerde Nationale Veiligheidsraad.

Er werd later door biografen en academici over hem gezegd dat hij de laatste vicepresident was die regelmatig presideerde over de Senaat (de vicepresident is vanuit zijn functie automatisch president van de Senaat, red.), de laatste die geen kantoor had in het Witte Huis en zich meer identificeerde met de wetgevende macht dan de uitvoerende macht.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Trivia

  • Toen zijn vrouw invalide werd door een hartkwaal, begon Barkley met betaalde lezingen om haar ziektekosten te kunnen betalen. Hij was de meest gevraagde Democratische spreker op evenementen en dus ook gewilder dan Truman.
  • Barkley ontvangt de Congressional Gold Medal uit handen van President Truman in 1950. Foto: Wikimedia.

    Barkley wilde graag president worden en maakte zich op om zich te kandideren voor de Democratische nominatie in 1952. Ondanks de steun van politici uit zijn thuisstaat, vonden onder meer de vakbonden Barkley te oud en niet vitaal genoeg voor het Presidentschap. Onder druk van de machtige vakbonden trok hij zich vervolgens voortijdig terug uit de race.

  • Barkley overleed in 1956 aan een hartaanval, tijdens een speech in Virginia. Zijn laatste woorden, als reactie op dat hij als oude rot met jonge Senatoren in de Senaat moest plaatsnemen, waren dat hij “liever een dienaar in het Huis van de Heer zou willen zijn, dan dat hij in de stoel van de Almachtige zou zitten” (Zie video).
  • Tijdens zijn vicepresidentschap werd hij door de pers liefkozend “Veep” genoemd. Zijn opvolger, Richard Nixon, weigerde zo genoemd te worden omdat de eer voor deze bijnaam bij Barkley lag.