De leiders van de Verenigde Staten en Noord-Korea komen dinsdag bij elkaar in Singapore voor de eerste top ooit tussen de twee landen. Vier vragen.
Wat wil Amerika?
Simpel, de Verenigde Staten willen dat Noord-Korea zijn kernwapens opgeeft. De Amerikaanse minister Mike Pompeo van Buitenlandse Zaken schreef donderdag op Twitter dat zijn land inzet op de ‘volledige, verifieerbare en onomkeerbare denuclearisatie van het Koreaanse schiereiland’.
The only outcome U.S. will accept is the complete, verifiable, and irreversible denuclearization of the Korean Peninsula.
— Secretary Pompeo (@SecPompeo) June 7, 2018
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Dat is iets waarvan het Noord-Koreaanse regime al vaker heeft gezegd dat het daar niets van wil weten, omdat het vreest dat Amerika dan vroeg of laat aanvalt.
Meld je hier gratis aan voor de Amerika Update, de wekelijkse nieuwsbrief met de laatste ontwikkelingen over de Verenigde Staten. Elke vrijdag in je mailbox.
‘Denuclearisatie is niets anders dan volledige ontwapening en (…) hetzelfde als regimeverandering,’ staat in een strategisch Noord-Koreaans document dat hoogleraar Koreastudies Remco Breuker eerder aanhaalde in zijn betoog. ‘Het zou dit land in het middelpunt van een wedloop tussen de grootmachten veranderen, Korea zou net als in 1905 weer worden gekoloniseerd, het zou een klap in het gezicht van de heilige geschiedenis van onze patriotten zijn, en het zou het einde betekenen aan onze manier van socialistisch samenleven, iets waaraan we generatieslang hebben gewerkt en waaraan we gehecht zijn geraakt. Onze kinderen, wier idealen en prachtige dromen hun borst doet rijzen, zullen worden mishandeld en vernederd, onze prachtige straten en dorpen zullen krioelen van de kotsende Amerikanen.’
De vraag is of er bij de Noord-Koreaanse leider Kim Jong-un bereidheid bestaat zijn wapens af te geven in ruil voor veiligheidsgaranties voor het regime. In de gesprekken moet dan worden vastgelegd of dat bijvoorbeeld gaat om terugtrekking van Amerikaanse troepen op het Koreaanse schiereiland of een belofte van de Amerikanen dat het regime bescherming krijgt bij dreiging van buitenaf of binnenuit.
Zijn eigen onderdanen weten niet eens of hij kinderen heeft en ook voor de buitenwereld is hij een mysterie. Het geheime leven van Kim Jong-un >
Wat wil Noord-Korea?
Noord-Korea gaat zwaar gebukt onder de economische sancties en Kim wil niets liever dan dat die worden opgeheven. Geregeld vertellen vluchtelingen over de ontberingen die zij moeten doorstaan voordat ze besluiten te vertrekken.
‘Niemand had genoeg te eten. Op het platteland, waar wij woonden, was de situatie het ergst. We aten alles wat we konden vinden: insecten, slangen, eekhoorns. Veel kinderen van mijn leeftijd moesten bedelen,’ vertelde een vluchteling in maart aan Elsevier Weekblad.
‘Voor iedereen was het leven zwaar,’ zei een ander. ‘Elke dag werden we gewekt door het geluid van de kwaenggwari, een traditioneel muziekinstrument. Van 07.00 tot 15.00 uur zaten we op school en daarna moesten we ons melden voor de landbouwhulp. Aardappelen rooien, graan dorsen, dat soort dingen. Pas om tien uur ’s avonds waren we thuis. Vrije tijd hadden we nauwelijks. Hobby’s bestonden niet. Er was geen tijd voor en bovendien vonden de autoriteiten het niet goed. Ze zijn bang voor elk afwijkend geluid.’
Vorig jaar werden de zwaarste sancties tegen Noord-Korea tot nu toe van kracht: de import van olie en petroleum werd beperkt en de export van kolen, ijzer en textiel werd volledig aan banden gelegd. Nu China – een trouwe bondgenoot van Kim – ook aan de sancties meewerkt, wordt de druk op het land snel opgevoerd.
Is er een compromis mogelijk?
Komen de landen er niet uit, dan kunnen afspraken worden gemaakt die een tussenoplossing bieden. Zo kan de Amerikaanse president Donald Trump in plaats van eisen dat Kim afstand doet van zijn kernwapens, vragen of hij zijn langeafstandsraketten wil opgeven. Zo kunnen de wapens in elk geval niet het vasteland van de Verenigde Staten bereiken. Deze oplossing is niet ideaal, omdat ze Japan en Zuid-Korea buiten beschouwing laat en Noord-Korea als kernmacht erkent. Dat zou een gevaarlijk voorbeeld kunnen vormen voor landen als Iran.
Wantrouw die zoete woordjes van Noord-Korea, schrijft Remco Breuker
Wat staat er niet op de agenda?
Dat het niet al te best is gesteld met de mensenrechten in het land, is geen verassing. In strafkampen zouden zo’n 200.000 gevangenen onder afschuwelijke omstandigheden vastzitten. De vrouwelijke cipier Lim Hye-jin deed in april vorig jaar al een boekje open over hoe gevangenen in brand worden gestoken, onthoofd, gestenigd en loodzwaar fysiek werk moeten verrichten zonder eten en in de kou. In het grootste deel van de gevallen gaat het niet om criminelen, maar om gewone burgers of dissidenten van het regime, schreef de Belgische krant Het Laatste Nieuws.
Het is een kwestie waarover Trump zich in het verleden vaak heeft uitgesproken, zoals bij zijn State Of The Union in januari. Hierbij haalde hij het gruwelijke voorbeeld aan van de vluchteling Ji Seong Ho. Nadat hij was aangereden door een trein en zijn ledematen zonder verdoving waren geamputeerd, wist hij op krukken toch naar de grens te vluchten.
Komt er nog een vredesakkoord tussen Noord- en Zuid-Korea?
Daar hebben de landen wel op gehint tijdens een top tussen de twee in april. De Zuid-Koreaanse president Moon Jae-in en Kim besloten bij de afsluiting van deze top dat ze willen streven naar permanente vrede. De twee landen zijn officieel nog in oorlog, maar sinds 1953 is er sprake van een wapenstilstand.
Mocht Trump Noord-Korea niet zo ver kunnen krijgen dat het land afstand van zijn kernwapens doet, dan zou een vredesakkoord een mooie gelegenheid voor hem zijn om zonder gezichtsverlies het toneel te verlaten. Hij krijgt dan immers voor elkaar wat zijn voorgangers 68 jaar lang niet lukten.
Lees ook dit commentaar van Robbert de Witt: ‘Vredesstichter’ Kim speelt een kil spel