Hoe moeizaam ook, de Verenigde Staten blijven steun leveren aan Oekraïne. Daarmee laten de Amerikanen opnieuw zien hoe cruciaal ze zijn voor de veiligheid in Europa. Meer waardering daarvoor zou meer dan terecht zijn, schrijft Victor Pak.
De klep van het landingsvoertuig stond nog niet eens volledig open, toen de eerste Amerikaanse soldaten werden gedood door Duitse kogels. Op 6 juni 1944 begonnen de geallieerden aan de invasie van Normandië die tot de bevrijding van Europa zou leiden. Alleen op D-day al stierven 2.501 Amerikanen. Omaha Beach was het meest bloedige slagveld.
De landing op de Franse stranden was het begin van langdurige Amerikaanse hegemonie. In de oorlogsjaren tuigden de Verenigde Staten in luttele jaren een oorlogsindustrie op die haar weerga niet kende. Zonder die industriële inzet en de opofferingen – ruim 400.000 Amerikanen stierven op het slagveld of elders in de Tweede Wereldoorlog – was de wereld nooit bevrijd van de tirannie die zich vanuit Duitsland en Japan verspreidde.
Amerikaans atoomarsenaal hield communisme in toom
Na de bevrijding ontpopte de Verenigde Staten zich als beschermheer van Europa. De dreiging van het Amerikaanse atoomarsenaal hield het communisme in toom. Toen de Koude Oorlog was geëindigd, sloeg Europa aan het bezuinigen op defensie. Dat ‘vredesdividend’ werd onder meer in uitbreiding van de sociale voorzieningen gestoken.
De rekening van dat naïeve beleid krijgt Europa niet eens volledig gepresenteerd, nu de oorlog in Oekraïne voortduurt. Weer nemen de Amerikanen het voortouw. Dat gaat met horten en stoten. Het isolationisme speelt (opnieuw) een rol in de Verenigde Staten. Toch ging het Congres eind april akkoord met nog eens 60 miljard dollar aan steun voor Oekraïne. Ook gaan er miljarden naar Israël en Taiwan.
Europeanen vrezen voor afzijdig Amerika
De Verenigde Staten zijn daarmee met afstand de grootste donateurs van militaire hulp aan Oekraïne. De inspanningen van Europese landen verbleken daarbij. Zo bezien is het niet vreemd dat Europa vreest dat Amerika zich naar binnen keert. Wie moet dan de kar trekken?
De vraag is alleen hoe terecht die vrees is. Ontegenzeglijk zijn de Republikeinen onder invloed van ex-president Donald Trump bevattelijker voor een isolationistische koers. Maar nog steeds wil 61 procent van de Republikeinen dat hun land een grote of zelfs leidende rol neemt op het wereldtoneel, blijkt uit een peiling vorig jaar van Gallup. Slechts 10 procent wil dat Amerika geen rol speelt.
Meer waardering houdt Amerikanen betrokken
Zorgwekkender is een andere peiling eerder dit jaar. Daaruit blijkt dat Amerikanen in toenemende mate het idee hebben dat andere landen niet positief naar hun land kijken. Minder dan de helft heeft het idee dat rest van de wereld positief oordeel. Een dieptepunt sinds 2017.
De Amerikanen zouden wat vaker mogen horen hoe cruciaal hun steun aan Oekraïne, Israël en Taiwan is. Zij beschermen belaagde democratieën weer eens tegen tirannie. Europeanen moeten meer waardering laten blijken. Hopelijk helpt dat om de Amerikanen betrokken te houden.
Schrijf u in voor onze Amerika-nieuwsbrief
Blijf altijd op de hoogte van de laatste ontwikkelingen in Washington D.C. en de Verenigde Staten met de gratis nieuwsbrief American Dreamers.
