Belastingbetalers komen af en toe in absurde situaties terecht. De regels zijn onbegrijpelijk en vaak tegenstrijdig. De Belastingdienst en zeker gemeenten dragen alleen maar bij aan de chaos.
Falende gemeente + Belastingdienst = drie jaar geen huurtoeslag
Een vrouw heeft al vanaf oktober 2013 recht op huurtoeslag voor het appartement waarin zij woont. De huurcommissie onderzoekt in 2015 of zij niet te veel huur betaalt. Dit loopt slecht voor haar af. Volgens Belastingdienst/Toeslagen heeft zij helemaal geen recht op huurtoeslag, omdat uit het onderzoek blijkt dat zij samenwoont. De vrouw moet daarom over bijna twee jaar huurtoeslag terugbetalen.
Voor het recht op de toeslag kijkt de Belastingdienst naar de registratie van een huis in de Basisregistratie Personen (BRP), die elke gemeente bijhoudt. Uit de gegevens van haar gemeente blijkt dat zij met zeker vier andere volwassenen samenwoont.
Geen splitsing
Maar hiervan is helemaal geen sprake, de BRP klopt gewoon niet. De appartementen in haar gebouw zijn nooit apart opgenomen in de BRP, terwijl dit al jaren geleden had moeten gebeuren. Het pand is namelijk al voor oktober 2013 gesplitst in zelfstandige woningen. Door de nalatigheid van de gemeente worden alle bewoners door de Belastingdienst aangemerkt als samenwoners.
Bureaucratie
De gemeente ziet de gemaakte fout en de BRP geeft vanaf oktober 2016 eindelijk de werkelijke situatie weer. Belastingdienst/Toeslagen betaalt vanaf oktober 2016 weer huurtoeslag aan de vrouw, maar weigert de toeslag (weer) uit te betalen over de drie jaar daarvoor. Regels zijn regels.
Uiteindelijk moet de Nationale ombudsman er aan te pas komen voordat de vrouw krijgt waar zij recht op heeft, namelijk huurtoeslag vanaf oktober 2013.