Adviseurs gaven vaak ‘gratis’ advies over financiële producten, en maakten dit meer dan goed met de provisie die zij ontvingen. Sinds de invoering van het provisieverbod moeten de advieskosten duidelijk worden aangegeven.
Meld u hier gratis aan voor de Elsevier Weekblad Belasting Update, de wekelijkse nieuwsbrief met het laatste fiscale nieuws, analyses, achtergronden en commentaren. Elke vrijdag in uw postvak.
Vanaf 2013 moeten de kosten voor het adviseren of bemiddelen over bepaalde financiële producten rechtstreeks in rekening worden gebracht bij de consument.
Er werd met de sector afgesproken dat het provisieverbod in 2017 zou worden geëvalueerd, deze evaluatie is nu gepubliceerd.
Geen riskante advisering meer
Opvallend is dat zowel de adviseurs als de aanbieders nu het zekere voor het onzekere nemen, en strikt binnen de grenzen van de wet blijven. Dit is, zeker bij de hypotheekadvisering, wel eens anders geweest.
De wildgroei aan advisering door het werken met hoge provisies was één van de redenen voor het provisieverbod. Het verbod heeft wat dat betreft het gewenste effect gehad, maar er blijkt nu ook weinig maatwerk plaats te vinden.
Dienstverleningsdocument
Er is gelijktijdig met het invoeren van een provisieverbod ook een zogenoemd dienstverleningsdocument geïntroduceerd. Dit document moest consumenten helpen bij de keuze voor een adviseur, maar heeft in de praktijk weinig effect.
Consumenten blijken zich bij hun keuze vooral te laten leiden door internet en de ervaringen van familie en vrienden. Ze maken meestal geen vergelijking tussen dienstverleners, en kiezen bij voldoende informatie vrijwel altijd voor de goedkoopste.
Toegevoegde waarde advies
Een groot deel van de consumenten verwacht dat advies over een financieel product gratis is. Het andere deel schat de kosten van advies vaak veel te laag in, en haakt af zodra de kosten bekend worden.
Uit onderzoek blijkt dat juist de mensen die goed advies nodig hebben, de kosten van advies te hoog vinden. Mede hierdoor lukt het adviseurs onvoldoende om hun toegevoegde waarde meteen duidelijk te maken. Pas als mensen vastlopen in de regels, gaan zij op zoek naar een adviseur. Met name zelfstandige adviseurs hebben hier last van, omdat consumenten meestal advies inwinnen bij de aanbieder van het financiële product.