Onlinepublicaties vallen onder het hoge btw-tarief, terwijl dezelfde publicaties op papier onder het lage tarief vallen. Daar moet Brussel snel iets aan doen.
Wie de krant of Elsevier van papier leest, betaalt een lager btw-tarief dan wie dezelfde publicatie digitaal tot zich neemt: 6 tegen 21 procent.
Hetzelfde geldt voor boeken. E-books vallen onder het hoge tarief. Net als diensten als Blendle en De Correspondent.
Journalistiek
Deze tarieven vloeien voort uit Europese regels voor de btw, die een laag en hoog tarief kennen. Kranten en tijdschriften vallen onder de lage btw, onlinepublicaties niet. Logica is hierin niet te ontdekken.
Uitgevers proberen de autoriteiten in Den Haag en Brussel hiervan al tien jaar te doordringen: het hoge tarief helpt niet de journalistiek, die een digitale omslag aan het maken is, levensvatbaar te houden.
Wijziging
Opeens lijkt er iets te gebeuren. Voorzitter Jean-Claude Juncker van de Europese Commissie heeft gezegd dat de tarieven ‘technologieneutraal’ moeten zijn en kondigde na druk van de Duitse uitgevers een voorstel tot wijziging aan. Voor de wet is aangepast, zijn we twee jaar verder.
België en Frankrijk hebben het tarief voor digitale publicaties al eerder op nul gezet. Nederland niet. Terecht: regels zijn er om je aan te houden. De opheffing van het idiote verschil moet wel sneller kunnen.
Zeker nu ‘Brussel’ de mond vol heeft van ‘digitale economie’ en ‘digitale innovatie’. Geen woorden, maar daden.
Elsevier nummer 20, 16 mei 2015