De Amerikaanse verkiezingen zullen waarschijnlijk gaan tussen Hillary Clinton en Donald Trump. Toch zijn beide kandidaten verre van onomstreden en moeten ze vrezen voor open rebellie tijdens de partijconventies.
In juli worden Clinton en Trump op de partijconventies gepresenteerd, normaliter een grote pr-stunt voor de kandidaat. Dat kan ditmaal anders aflopen, vertelt amerikanist Koen Petersen tegen elsevier.nl.
Elsevier Wordt het nog spannend op de Democratische conventie, met Bernie Sanders die zich niet wil terugtrekken?
Petersen: ‘Ik verwacht zeker vuurwerk op de Democratische conventie, maar tegelijkertijd denk ik niet dat het tot een breuk zal leiden. Sanders vertegenwoordigt een uitgesproken progressieve stroming binnen de Democraten. Hij zal zoveel mogelijk toezeggingen uit Clinton willen persen voordat hij haar gaat steunen. In ruil daarvoor zal hij zijn supporters oproepen Clinton te steunen. Dat zal niet van harte gaan. Maar de afschuw van Donald Trump werkt bij de Democraten straks de eenheid in de hand.
Koen Petersen is een van de sprekers tijdens de tweede Elsevier
verkiezingsavond, op 15 juni in de Rode Hoed in Amsterdam. Hij zal vooruitblikken op de partijconventies in juli. Meer weten over het evenement?
Elsevier Denk je dat de Republikeinen zich zonder morren achter Donald Trump gaan scharen?
Petersen: ‘De Republikeinen hebben in de praktijk meer partijdiscipline in de gelederen, en zetten zich makkelijker over eventuele bezwaren. Tegen elke prijs willen ze voorkomen dat Clinton de verkiezingen wint. Toch zal het Trump niet lukken alle Republikeinen in rij en gelid te krijgen. De oud-presidenten vader en zoon Bush hebben al aangegeven Trump niet te steunen, en ook Mitt Romney, de Republikeinse presidentskandidaat in 2012, zal Trump niet steunen. Grappig genoeg was hij vier jaar geleden juist heel positief over Trump, toen hij van de business tycoon politieke en financiële steun ontving.
Elsevier Hoe belangrijk zijn die partijconventies eigenlijk?
Petersen: ‘De partijconventies zijn vooral belangrijk omdat ze vier dagen lang veel publiciteit opleveren voor de politieke partijen. Het zijn strak geregisseerde shows die de achterban moeten mobiliseren.
‘Soms verloopt de regie echter niet vlekkeloos, en dan negatieve publiciteit het gevolg zijn. Clint Eastwood sprak tijdens de Republikeinse conventie van 2012 tegen een lege stoel die president Obama moest vertegenwoordigen. Dat werd geen succes. Iets langer geleden, in 1980 ondermijnde Ted Kennedy de politieke positie van de zittende president Jimmy Carter.
Obama wil Sanders overhalen nu toch echt te stoppen
‘Het uiteindelijke succes van een conventie wordt gemeten in de ‘convention bounce’: dat wil zeggen de stijging in de peilingen direct na de conventie. Het record hiervan staat op naam van Bill Clinton. Die boekte in 1992 een stijging in de peilingen van 16%! Hij won en november van dat jaar de verkiezingen van de zittende president George H.W. Bush.’