Illy Gultekin (24) uit Venlo. Verbleef in Marmaris.
‘Ik was met vier vrienden op vakantie. In de avond van 15 juli waren we wat aan het drinken, en toen lazen we op internet dat er twee bruggen waren afgesloten. Daarna ging het eigenlijk allemaal best wel snel.’
‘We wilden wel uitgaan, maar overwogen wel: wat doen we nu? Maar we besloten toch te gaan, want we merkten eigenlijk niks concreets. We hoorden wel wat sirenes en we zagen allemaal politie-auto’s dezelfde kant opgaan. Dat de president ook in de buurt vakantie vierde, dat wisten we helemaal niet.’
Lees hier de unieke reconstructie van een lange nacht vol geweld: Plots zit je midden in de Turkse staatsgreep
‘Toen kwam Erdogan via Facetime op tv en stond alles wel echt even stil. Auto’s stopten midden op straat, iedereen ging de bars binnen om tv te kijken. De ene helft was voor Erdogan, de andere helft geen Erdogan. Maar wij zijn op stap gegaan en hebben er vervolgens niet veel van meegekregen. Alleen toen we ’s nachts terugliepen, om een uur of drie of vier, zagen we helikopters in de lucht.’
‘We hoorden geschreeuw op straat en er waren denk ik ongeveer honderd Turken aan het protesteren. Dat was ook best verwarrend. Het waren vooral jongeren, en ze waren niet voor Erdogan, maar wel tegen de coup. Schoten of ontploffingen heb ik niet gehoord, dat was te ver weg.’
‘De bevolking was zelf zo verdeeld’
‘De volgende dag was de sfeer best normaal. Je voelde wel dat er iets was gebeurd, maar het normale leven ging gewoon door. Op de boulevard zag je heel veel mensen, en er reden wel veel motoragenten met geweren tussen de mensen door. Mensen die daar wonen, vertelden ons dat ze dachten dat de politie meer macht zou krijgen, omdat de politie Erdogan steunden en de staatsgreep was mislukt. Je zag wel meer politie, met grotere wapens.’
Er zijn meer Nederlandse ooggetuigen van de staatsgreep in Turkije. Lees hier hoe zij deze heftige nacht hebben beleefd.
‘We hebben gewoon onze vakantie afgemaakt, we hebben er verder geen hinder van ondervonden. We konden doen en laten wat we wilden.’
‘Wat de meeste indruk op me heeft gemaakt, is dat de bevolking zelf zo verdeeld was. Ze waren wel allemaal tegen de coup, omdat ze daar slechte ervaringen mee hadden. Het ging wel op een normale manier, niemand stond te schreeuwen.