Een verhit debat in het Europees Parlement maandagavond over de schimmige benoeming van Martin Selmayr tot hoogste ambtenaar van de Europese Commissie. De geloofwaardigheid van de Europese Unie is in het geding, was de kritiek. Het parlement in Straatsburg stelt een onderzoek in naar zijn benoeming.
De fracties in het Europees Parlement waren eensgezind over de kwestie. Veel parlementariërs hekelden de ‘schimmige’ benoeming van de 47-jarige Duitser Martin Selmayr als secretaris-generaal van de Europese Commissie.
Juncker wekt schijn van vriendjespolitiek
Zo ging hij van de hoogste kabinetsfunctie, een politieke functie, naar de hoogste ambtelijke positie. Hij volgt daarmee de Nederlander Alexander Italianer op, die ruim twee jaar secretaris-generaal was, maar begin deze maand met pensioen ging. Selmayr was sinds 2014 de kabinetschef van Commissievoorzitter Jean-Claude Juncker en leidde ook diens verkiezingscampagne. Juncker – die het einde van zijn termijn nadert – wordt dan ook beticht van vriendjespolitiek.
Europees Commissaris Günther Oettinger (Begroting en Personeelszaken) was degene die maandagavond in Straatsburg de klappen moest opvangen. Volgens de Duitser is er niets raars aan de benoeming van Selmayr. Die is volgens hem geheel volgens de regels verlopen. Oettinger zei daarmee in feite niets nieuws: woordvoerders van de Europese Commissie hamerden er de afgelopen twee weken al op dat alles volgens de regels is gegaan.
‘Geloofwaardigheid van EU is in het geding’
Oettinger wekte met zijn uitspraken de toorn van veel europarlementariërs. Velen van hen vrezen dat de kwestie koren op de molen is van eurosceptische partijen. D66-europarlementariër Sophie in ’t Veld sprak van een ‘ernstige fout’ en verweet de Europese Commissie een ‘compleet gebrek aan politiek beoordelingsvermogen’. Volgens haar moet de Commissie kiezen tussen ‘de carrière van Selmayr en de geloofwaardigheid van de EU’.
De EU is er goed in zichzelf onpopulair te maken. De benoeming van Selmayr is daar een voorbeeld van. Ditmaal mogelijk met verstrekkende gevolgen, schreef Jelte Wiersma eerder
Ook europarlementariër Dennis de Jong (SP) kritiseerde de houding van Oettinger: ‘We worden behandeld als kleine kinderen. We horen nu dat de Europese Commissie alles goed doet, terwijl alles in het geheim wordt gedaan.’ De Duitse europarlementariër Werner Langen wees op het ‘gebrek aan ervaring’ van Selmayr. ‘Het hele proces doet ons denken aan een negentiende-eeuwse geheime bureaucratie.’
EP-onderzoek kan grote gevolgen hebben
De parlementaire commissie voor begrotingscontrole gaat de komende weken onderzoek doen naar de kwestie. Daarna kan het Europees Parlement nog een resolutie aannemen over de kwestie. Het Parlement heeft niet de macht om de benoeming van Selmayr te herroepen, maar kan wel olie op het vuur gooien. Het Europees Parlement kan individuele leden van de Commissie niet dwingen af te treden, maar kan – in het uiterste geval – een motie van afkeuring/wantrouwen indienen tegen de Commissie van Juncker. Neemt het Europees Parlement een motie van wantrouwen aan, dan moet de gehele Commissie aftreden.
Guy Verhofstadt, voorzitter van de liberale ALDE-fractie, waarschuwde Juncker al via Twitter: Juncker moet oppassen, anders wacht zijn Commissie ‘hetzelfde lot als de Commissie-Santer’.
If the Juncker Commission is not careful, it will have the same fate as the Santer Commission. #Selmayrgate
— Guy Verhofstadt (@guyverhofstadt) March 12, 2018
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
De Europese Commissie onder leiding van Jacques Santer, net als Juncker een Luxemburger, werd in 1999 demissionair nadat het Europees Parlement het vertrouwen in de Commissie had opgezegd. Reden was een rapport van een onafhankelijk comité waarin tegen toenmalig Commissielid Edith Cresson geuite beschuldigingen van fraude werden bevestigd. Over haar circuleerden eerder ook verhalen over vriendjespolitiek. Op de dag dat het rapport werd gepresenteerd, besloot de gehele Commissie-Santer af te treden om een motie van wantrouwen voor te zijn. Het was de eerste en enige keer in de geschiedenis van de Europese Unie dat een Commissie haar termijn niet haalde.