Nancy Pelosi gaat helemaal nergens heen

Pelosi is al sinds 2002 de leider van de Democraten in het Huis van Afgevaardigden. Foto: EPA

Een flink verjongde, veelkleurige Democratische Partij verwierf de macht over het Huis van Afgevaardigden bij de tussentijdse verkiezingen begin deze maand. Maar de partijleider in het Huis blijft waarschijnlijk dezelfde: de 78-jarige Nancy Pelosi.

Al zestien jaar is Nancy Pelosi de machtigste Democraat in het Congres. Vanaf 2002 leidt ze de Democraten in het Huis van Afgevaardigden, en tussen 2007 en 2011 was ze zelfs de eerste vrouwelijke voorzitter van het Huis. Nu de Democraten daar opnieuw een meerderheid hebben verworven, wil de 78-jarige politicus nog één keer voorzitter worden en zo de grootste tegenstander van de Republikeinse president Donald Trump.

Woensdag wist ze de nominatie te bemachtigen als leider van haar eigen partij, een belangrijke stap. In een interne stemming kreeg ze 203 Democraten achter zich, 32 stemden tegen. Op 3 januari stemt het hele Huis van Afgevaardigden over de vraag wie de voorzitter van de Kamer wordt.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Ouderwets deals sluiten

Pelosi’s kandidatuur is niet zonder controverse. Bij de tussentijdse verkiezingen op 6 november weigerden tientallen linkse kandidaten zomaar hun steun voor Pelosi uit te spreken. Afgelopen week schreven zestien verkozen Democraten dat het ‘tijd is voor nieuwe leiders in onze partij’. ‘Kiezers hebben duidelijk gemaakt dat het tijd is voor verandering,’ aldus Congreslid Seth Moulton, een van de Pelosi’s felste critici. ‘Maar we kunnen niet verwachten dat er iets gaat veranderen als we steeds dezelfde mensen op dezelfde plekken zetten.’

Moulton verwijst naar het grote aantal jonge Amerikanen dat bij de midterms op de Democraten stemde. Tweederde van de kiezers tussen 18 en 29 jaar oud, bijvoorbeeld. Het is twijfelachtig of zij zitten te wachten op een leider die vier keer zo oud is als zijzelf zijn. Pelosi, die sinds 1987 een district in Californië vertegenwoordigt, kampt sowieso met een imagoprobleem: uit peilingen blijkt dat bijna 60 procent van Amerikanen liever een andere Democraat ziet als leider in het Congres.

Een diverse partij
Democratische Congresleden voor het eerst verkozen bij de verkiezingen 2018.
Vrouw: 68%
Onder de 45 jaar: 53%
Blank, man: 24%

Niet-blank: 21%

Maar geen enkele partijgenoot durfde zich verkiesbaar te stellen. Achter de schermen doet Pelosi namelijk waar ze goed in is: politieke deals sluiten. Een voor een gaat ze tegenstanders af om ze onschadelijk te maken. De enige Democraat die openlijk aangaf mogelijk te willen meedingen naar het partijleiderschap, Marcia Fudge, trok zich terug toen Pelosi haar een voorzitterschap van een commissie in het vooruitzicht had gesteld. Congreslid Brian Higgins staakte zijn oppositie nadat Pelosi wetgeving op het vlak van infrastructuur had beloofd. En ga zo maar door.

Weinig verandering

Pelosi is nog niet helemaal zeker van haar herverkiezing. Bij de stemming in de gehele Kamer moet ze een meerderheid zien te behalen – 218 stemmen. Maar de oppositie bestaat voornamelijk uit nieuw verkozen Congresleden en de verwachting is dat velen van hen het niet aandurven om Pelosi in het openbaar weg te stemmen.

Dat zou betekenen dat er, opnieuw, weinig verandert in de Democratische Partij. Woensdag werd ook gestemd over de invulling van andere machtige posities. De nummer 2 en 3 van de partij, Steny Hoyer en James Clyburn, zijn 79 en 78 jaar oud. Pas op plek vijf dient zich een verjonging van de partij aan met de 48-jarige Hakeem Jeffries uit New York.

Pelosi kent de klachten en weet maar al te goed dat haar carrière niet eeuwig zal voortduren. Om de kritiek te doen verstommen, geeft ze af en toe hints over wanneer ze bereid zou zijn om te vertrekken. In een interview met The New York Times suggereert ze het moment waarop een Democraat wordt verkozen tot president, in 2020. ‘Dan is Amerika tenminste in goede handen.’