Amy Klobuchar: Wie is de onbekende kandidaat in de Democratische race?

Amy Klobuchar stelt zich kandidaat voor presidentsverkiezingen. Foto: AFP.

Vrijwel uit het niets gaf dagblad The New York Times de Democratische presidentscampagne van Amy Klobuchar de broodnodige zuurstof. Klobuchar kreeg samen met Elizabeth Warren een zogenoemde ‘endorsement’ – een stemadvies van de krant. Vlak voor de eerste Democratische voorverkiezing in Iowa staat Klobuchar volop in de schijnwerpers. Wie is de vrouw die niet bang is voor een beetje sneeuw?

Waar komt de strenge Klobuchar vandaan?

De nu 59-jarige Amy Klobuchar heeft een Sloveense achtergrond en groeide op in Plymouth, een voorstad van de miljoenenstad Minneapolis. De staat is gelegen in de Midwest en bekend om zijn uitgestrekte landbouwgronden en strenge winters.

Klobuchar verliet Minnesota om politicologie te studeren aan de prestigieuze universiteit Yale. Na haar magna cum laude-bachelor behaalde ze, ook magna cum laude, een master rechtsgeleerdheid aan de universiteit van Chicago. Daarna keerde ze terug naar haar geboortestaat.

Sinds 1998 is Klobuchar hoofdaanklager van het district Hennipin, het grootste district van de staat. Als eerste vrouw in die functie toonde Klobuchar zich een streng misdaadbestrijder. Ze verhoogde de celstraffen voor drugshandel en het spuiten van graffiti. Na acht jaar als aanklager werd ze, opnieuw als eerste vrouw, verkozen tot Senator voor Minnesota.

Klobuchars harde aanpak heeft ook een keerzijde. Vorig jaar berichtten Amerikaanse media over klachten van voormalig medewerkers. De Senator zou voor een vijandige werksfeer hebben gezorgd en personeel hebben afgesnauwd als er bij een lunchpakket geen bestek zat. Later verdedigde Klobuchar zich in een interview: ‘Je moet veeleisend zijn. Wanneer je op het wereldtoneel met mensen zoals de Russische president Poetin moet omgaan, heb je iemand nodig die streng is.’

Waarom steunt The New York Times Klobuchar?

Afgelopen zondagavond maakten de eigenaar en de opinieredactie van Amerika’s meest toonaangevende krant bekend wie in hun ogen de Democratische tegenstrever van president Donald Trump moet worden. Tegen alle verwachtingen in kwam de krant met twee namen: Elizabeth Warren en Amy Klobuchar.

Warren staat voor een radicaal-progressieve visie op Amerika. Klobuchar presenteert zich juist als gematigd. Ook toont ze zichzelf een echte winnaar: in 2018 werd zij herkozen als Senator en won ze in talloze districten die twee jaar eerder naar Trump gingen. Nimmer verloor Klobuchar een verkiezing. Volgens The New York Times staat Klobuchar pal voor het ‘midden’ van de Democratische partij, is ze wars van radicalisme en heeft ze de wil om samen te werken. Zo kan Klobuchar ‘de Democratische partij verenigen – en misschien zelfs het land’.

Kan ze de Democratische nominatie winnen?

Dat de invloed van The New York Times Klobuchar aan de overwinning gaat helpen, is onwaarschijnlijk. Maar indirect is het belang van het stemadvies niet te onderschatten. Klobuchar staat in de meeste peilingen op de vijfde plaats, op geruime afstand van een kopgroep van vier kandidaten die afwisselend de peilingen aanvoeren: Joe Biden, Pete Buttigieg, Bernie Sanders en Elizabeth Warren.

Dankzij het stemadvies staat Klobuchar voor het eerst in het middelpunt van de aandacht. Dat is goud waard voor elke politieke campagne in Amerika. De gratis media-aandacht die presidentskandidaat Donald Trump kreeg bij de Republikeinse voorverkiezingen in 2015 en 2016,  zou hem 2 miljard dollar hebben gekost als hij de zendtijd op televisiestations zelf had moeten kopen.

Wat wil Klobuchar als president bereiken?

Terwijl ze zichzelf kandideerde als Democratisch presidentskandidaat liet Klobuchar zien over doorzettingsvermogen te beschikken: zonder zich te bekommeren om een forse sneeuwbui deed ze haar verhaal – zonder handschoenen, met een laag sneeuw in haar haar. Recent voerde ze in Iowa ook al campagne toen er een sneeuwstorm woedde. Tegenstrever Bernie Sanders zei al zijn bijeenkomsten af wegens het weer.

Klobuchar wil dat de Republikeinen en Democraten weer meer gaan samenwerken en opkomen voor de ‘gewone Amerikaan’ die moeite heeft rond te komen, ondanks de Amerikaanse hoogconjunctuur. Zo presenteerde Klobuchar zichzelf ook: ‘Ik heb geen steun van een politieke campagnemachine, ik kom niet uit een rijke familie, maar wat ik wel heb, is moed.’

Als president wil ze de invloed van het grote geld uit het bedrijfsleven in de politiek aan banden leggen. Ook wil ze de prijzen van medicijnen verlagen en zich flink inzetten voor een verdere digitalisering van de economie. Iedere Amerikaan moet in 2022 over een internetverbinding beschikken, zegt Klobuchar. ‘Want als IJsland het kan, dan kunnen wij het ook.’