Al driekwart eeuw is het verlies van Indië een uiterst gevoelig thema. Zal het langverwachte dekolonisatie-rapport wel evenwichtig zijn?
Abonnee worden?Dagelijks op de hoogte blijven van de laatste actualiteiten, achtergronden en commentaren van onze redactie? Bekijk ons aanbod en krijg onbeperkt toegang tot alle digitale artikelen en edities van EW.
Bekijk de mogelijkheden voor een (digitaal) abonnement hier
In de jaren tachtig werd een Amsterdamse delegatie aan de vooravond van een werkbezoek aan Jakarta ontvangen op de residentie van de Indonesische ambassadeur. Deze informeerde wie van de aanwezigen banden had met zijn land en raakte in gesprek met één van hen die hun vinger opstaken. De aangesprokene bleek als dienstplichtige in 1947/’48 gelegerd te zijn geweest ergens op West-Java, vrijwel op dezelfde plek waar de ambassadeur destijds had gezeten met zijn eenheid van de TNI (de strijdkrachten van de jonge Republiek, aan Nederlandse kant ‘de terroristen’ of liever peloppers genoemd). ‘Maar dan hebben we misschien op elkaar geschóten!’ riep de ambassadeur enthousiast en sloeg zijn hand vriendschappelijk op de schouder van de Amsterdamse havenbaron.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout