Iraanse protestacties zijn niet nieuw, de enorme woede wél

Ook Iraniërs die eerder niet demonstreerden, tonen deze keer hun afkeer van het regime. Foto: Anadolu Agency/Getty Images

Correspondent Linda Otter spreekt Iraanse vrouwen over de voortdurende protesten tegen het regime.

De Iraanse kunstenares Talaye uit Teheran is 26 jaar, strijdlustig en wil niets liever dan regime change. ‘De uren van het Iraanse regime zijn geteld.’ Sinds de dood van de 22-jarige Koerdische Mahsa Amini is Talaye voltijds activist. Ze slaat geen demonstratie over en heeft al een maand niet gewerkt, vertelt ze via WhatsApp. ‘Ik weet dat ik veel risico loop. Gisteren hebben ze een vriend van me neergeschoten. We konden net op tijd nog met hem wegvluchten.’

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

‘Het regime kan de roep om vrijheid niet meer stoppen’

Iraanse protestacties zijn bepaald niet nieuw. Bij de voorlaatste bloedige rellen, eind 2019, was de inzet ook een betere economie, vrouwenrechten en wisseling van het regime. Ook toen reageerden de autoriteiten met buitensporig geweld en kregen actievoerders, onder wie prominente hoofddoek-activisten én hun advocaten, jarenlange celstraffen.

Wél nieuw is de enorme woede. Mensen die zich eerder nooit lieten verleiden om aan acties mee te doen, laten massaal van zich horen. Veel van mijn contacten in Iran zijn vrouwen, en die bombarderen sinds het begin van de rellen mijn Instagram- en WhatsApp-account met boze berichten tegen het regime, filmpjes van wapperende haren en grote demonstraties. Sommigen vertellen dat ze op straat geen hoofddoek meer op doen. En bijna allemaal hebben ze een keer gedemonstreerd.

Hoelang nog? De angst regeert. Alleen Talaye durft nog te demonstreren. De rest laat het bij protesten op sociale media, verwijzend naar de keiharde repressie van het regime. Of ze hebben geen tijd voor demonstraties, want ‘ik moet gewoon werken’, legt een van hen uit.

‘Het regime kan de roep om vrijheid niet meer stoppen,’ zegt Myriam (35). ‘Maar de leiders willen hun macht niet kwijt, ze zullen alles doen om het verzet te breken.’ Zelf houdt ze deze dagen haar hoofddoek op. ‘Ik ben bang. En ik zal straks de chat met jou wissen, voordat ik daarmee in problemen kom.’