De eerste Egyptische zaak over vrouwenbesnijdenis is geëindigd in een vrijspraak. Zowel de arts als de vader van het slachtoffer zijn de dans ontsprongen.
De rechtbank in de noord-Egyptische stad Agga heeft de vrijspraak niet onderbouwd, schrijft The Guardian.
Precedent
De uitspraak doet onder mensenrechtenactivisten de angst oplaaien dat er een precedent wordt geschapen en dat vrouwenbesnijdenis, of genitale verminking, in Egypte vanaf nu straffeloos kan worden uitgevoerd. Vrouwenbesnijdenis is sinds 2008 officieel strafbaar in het land. De organisatie Equality Now gaat in beroep tegen de uitspraak.
Het slachtoffer in deze zaak was Sohair al-Bata’a, een dertienjarig meisje dat kwam te overlijden tijdens de operatie. Zowel de behandelend arts Raslan Fadl en haar vader zijn voor de rechter verschenen.
Geen van beiden werd veroordeeld: de vader werd in het geheel vrijgesproken en de arts trof een schikking met de moeder van Sohair. Hij betaalt haar een schadevergoeding van omgerekend zo’n 560 euro. De arts ontkende eerder dat er sprake was geweest van genitale verminking en beweerde dat dit was ‘verzonnen’ door mensenrechtenactivisten.
De zaak is slecht nieuws voor mensenrechtenactivisten: zij hoopten dat een veroordeling zou leiden tot een signaal naar de medische gemeenschap in Egypte dat ‘vrouwenbesnijdenis niet getolereerd zou worden. In plaats daarvan doet de uitspraak het tegenovergestelde.
Overspel
Volgens een onderzoek van Unicef is ongeveer 91 procent van de getrouwde Egyptische vrouwen van tussen de 15 en 49 jaar oud besneden.
De barbaarse praktijk wordt in veel Afrikaanse en een klein aantal Aziatische landen algemeen geaccepteerd als een manier om de lustgevoelens van vrouwen in bedwang te houden om zo het risico op overspel door vrouwen te beperken. Dit is vooral in christelijke- en moslimgemeenschappen in landelijke gebieden het geval.
Bij vrouwelijke besnijdenis wordt de clitoris gedeeltelijk of compleet weggesneden en wordt de vagina voor een deel dichtgenaaid. Mogelijke gevolgen van de procedure zijn infectie, onvruchtbaarheid en, in sommige gevallen, de dood.
In Nederland valt de praktijk strafrechtelijk gezien onder zware mishandeling.