Een jaar geleden verdween Malaysia Airliines Boeing 777-200 met vluchtnummer MH370 tussen het Maleisische Subang en het Vietnamese Ho Chi Minh van de radar en de radio. Welke lessen kan de luchtvaart een jaar later trekken uit deze mysterieuze verdwijning?
Nog altijd weten we niet wat zich op 8 maart om 1.22 lokale tijd in het luchtruim boven het Maleisische Subang en het Vietnamese Ho Chi Minh precies heeft afgespeeld. Vanaf dat moment ontbreekt van de Malaysia Airlines Boeing 777-200 onder registratienummer 9M-MRO en vluchtnummer MH370 ieder spoor. De passagiers werden onlangs doodverklaard, maar daarmee hebben de nabestaanden nog geen antwoord op de vraag wat er precies met hun geliefden is gebeurd.
Vermissing boven zee
‘Als er iets is wat deze zaak duidelijk heeft gemaakt,’ stelt Andrew Herdman, directeur-generaal van Vereniging van Aziatische en Pacifische Luchtvaartmaatschappijen (AAPA), ‘dan is het wel dat het enorm lastig is om een boven een oceaan vermist vliegtuig te vinden’.
Herdman pleit er daarom voor om vliegtuigen beter en regelmatiger te volgen. Wel waarschuwt hij ervoor dat luchtverkeersleiders niet met een enorme hoeveelheid aan nieuwe data moeten worden overspoeld.
Beter en vaker
Volgens Herdman moeten vliegtuigen in de toekomst signalen uitzenden zonder daarbij het ACARS-communicatiesysteem extra te belasten en te verstoren. Dit kan met behulp van duizenden satellieten die tussen 2017 en 2020 in werking zullen worden gesteld.
De Australische vicepremier Warren Truss, verantwoordelijk voor de luchtvaart in Australië, kondigde dit weekend aan dat zijn land samen met Maleisië en Indonesië een proef gaat doen met het beter volgen van vliegtuigen boven oceanen. Toestellen worden niet iedere dertig minuten, maar ieder kwartier door satellieten getraceerd.
Zwarte dozen
Maar er is nog een reden waarom de Boeing, die nu vermoedelijk ergens op de bodem van de Indische Oceaan ligt, niet kan worden gevonden. De batterijen van de noodsignaalzender waren na dertig dagen leeg.
Die periode moet volgens Herdman worden verlengd naar zeker drie maanden. Ook zouden de zwarte dozen informatie van meer vlieguren moeten opslaan en bovendien deze data al tijdens de vlucht naar de grond moeten zenden.
Daadkracht
Malaysia Airlines lijkt een andere les uit deze ramp al te hebben getrokken. De maatschappij kreeg na de verdwijning veel kritiek op de slappe manier van aanpak en de gebrekkige communicatie. De premier van Maleisië aarzelde daarom niet toen hij hoorde dat vlucht MH17 was verongelukt en belde onmiddellijk met de separatisten om de zwarte dozen veilig te stellen.
De Nederlandse autoriteiten, die nooit eerder met zo’n grote vliegramp te maken hebben gehad, gingen een stuk minder pragmatisch om met de situatie en durfden het niet aan om de politieke vriendschap met het regime in Kiev te verstoren. Ook voor Nederland zijn hieruit de nodige lessen te trekken.