Om de moslimhaviken te plezieren, werd in Pakistan een alcoholverbod ingevoerd. Maar Pakistanen zijn er echt niet minder om gaan drinken.
In een restaurant in de eeuwenoude islamitische vorstenstad Lahore haalt een stel zonder blikken of blozen een fles wijn uit een tas en zet die op tafel. Geen van de obers kijkt verbaasd. Officieel is Pakistan ‘drooggelegd’, maar overal in het land vloeit de drank rijkelijk.
Dranksmokkelaar Khan, die liever anoniem blijft, moet dan ook hard lachen om het voorgestelde alcoholverbod in moslimbroederland Indonesië. Dat zo’n verbod er in Pakistan wel kwam, is het gevolg van ‘hypocriete politici’.
Khan noemt als voorbeeld oud-president Zulfikar Bhutto – zelf een groot whiskyliefhebber – die het drankverbod invoerde in ruil voor steun van de moslimhaviken voor zijn herverkiezing. ‘Pakistanen zijn er echt niet minder om gaan drinken,’ zegt Khan, die thuis in zijn kelder zijn ‘winkel’ heeft.
De drooglegging levert Pakistanen een miljoenenhandel op. Smokkelaars krijgen de flessen via de haven van Karachi, waar corrupte douaniers containers vol wijn en whisky laten passeren. Khan koopt, net zoals zijn collega’s, ook bij ambassades, die hun drank graag verkopen. En hij heeft niet-moslims in dienst die met hun pasje in westerse hotels alcohol mogen bestellen.
Zwarte markt
In het alcoholvrije Pakistan durft niemand de grootste bierbrouwer Murree aan te pakken. De grootste belastingbetaler van het land voorzag al in de koloniale tijd Britse soldaten van hun genot.
‘Er wordt in dit land meer bier gedronken dan de brouwerij officieel produceert,’ zegt Khan. ‘Laten we deze onzinnige anti-alcoholwet afschaffen,’ zegt politicus Ali Akbar Wains (61) van de Pakistaanse Volkspartij (PPP).
Het zal volgens smokkelaar Khan met het alcoholverbod in Indonesië ook wel loslopen. De zwarte markt zal er in elk geval gouden tijden doormaken, net als in Pakistan.
Elsevier nummer 19, 9 mei 2015