De Italiaanse politie is de hele dag bezig geweest met het vangen van illegalen die zich op de rotsen nabij Ventimiglia hadden verschanst. Maar de illegalen lieten zich niet gemakkelijk vangen.
Vakantiegangers die over de bochtige weg langs de kust van Ventimiglia richting de Franse badplaats Menton rijden passeren bij Ponte San Ludovico de voormalige grenspost doorgaans zonder problemen.
Onder de spoorbrug bij de verlaten douanegebouwen hangt een bord met de tekst ‘Poort naar Italië, waar de schoonheid geen grenzen kent’.
Geen schoonheid, wel grenzen
Maar een groepje van ongeveer honderd hoofdzakelijk Afrikaanse migranten ziet die schoonheid niet. Zij willen zo snel mogelijk Italië verlaten en doorreizen naar Frankrijk en verder.
Jammer genoeg geldt voor deze migranten de grens, die voor toeristen en het dagelijks verkeer nagenoeg onzichtbaar is, wel degelijk. De afgelopen dagen probeerden zij herhaaldelijk Frankrijk binnen te komen, maar zonder succes. Ze werden tegengehouden door de Franse gendarmerie. Volgens de Dublin-verordening moeten deze migranten immers asiel aanvragen in het land waar zij aankwamen.
Desillusie
Maar in Italië blijven, willen ze niet. En dus hebben ze hun toevlucht gezocht op de rotsen bij Ponte San Ludovico. Een goede zwemmer zou het erop kunnen wagen. Vanaf de rotsen zijn de badgasten van Menton te zien.
Daarop wilden de Italiaanse carabinieri hoogstwaarschijnlijk niet wachten. Dinsdagochtend om 8.00 uur begonnen zij met het vangen van de illegalen. Maar die gaven zich niet zomaar gewonnen. Het resultaat was een kat-en-muisspel, zoals hier is te zien op beelden van RTL Nieuws.
Terug naar Ventimiglia
De migranten worden enkele kilometers terug Italië ingereden en bij het station van Ventimiglia verzameld. Rond het station zwerven honderden migranten. Bewoners geven ze eten, drinken en kleding. Het Rode Kruis heeft net buiten het stadje een opvangkamp opgetuigd waar de illegalen worden opgevangen.
‘Frankrijk moet de grenzen opengooien, want we hebben toch een verenigd Europa? Wij hebben al die migranten hier en we weten niet wat we er mee moeten doen,’ zegt een bewoner van Ventimiglia tegen RTL Nieuws.
Vuist in het gezicht
Daarmee verwoordt hij het officiële standpunt van zijn regering. ‘Ventimiglia is een vuist in het gezicht van Europa en het is het bewijs dat de migranten niet naar Italië komen om in Italië te blijven, maar om verder Europa in te gaan,’ zei minister van Binnenlandse Zaken Angelino Alfano vanuit Luxemburg waar hij met zijn collega’s over het vluchtelingenprobleem praat.
Alfano pleit ervoor om zo snel mogelijk met een quotasysteem te komen om de asielzoekers naar rato over de EU-lidstaten te verdelen.
Verzet
Daarmee stuit hij op verzet van buurland Frankrijk en van Duitsland. Deze landen vinden dat Italië de Dublin-verordening moet respecteren en alle asielzoekers die in het zuiden binnenkomen moet registreren.
De Duitse en Franse ministers van Binnenlandse Zaken zinspeelden er dinsdag al op dat er anders in de toekomst een einde komt aan het vrije verkeer van personen in het Schengengebied.
Terug bij af
Daarmee is de discussie weer terug bij af. Want ook in 2011, vlak na het uitbreken van de ‘Arabische Lente’ probeerden Afrikaanse migranten Frankrijk te bereiken via Ventimiglia. Ook toen werden zij door de Franse politie tegengehouden en ook toen werd een vluchtelingenkamp ingericht door het Rode Kruis.
Italië beschuldigde Frankrijk en Duitsland van gebrek aan solidariteit, Frankrijk en Duitsland wezen Italië op zijn verantwoordelijkheid. Vier jaar en vele Brusselse debatten, plannen en rapporten later doet zich een vrijwel identieke situatie voor. Opnieuw kan het verdeeld Europa niet veel anders doen dan machteloos toekijken.