Amerikanen sturen geavanceerde marineschepen naar Zuid-Europa, als verzekeringspolis tegen gevaar uit Midden-Oosten.
De USS Carney arriveerde vorige week in de Spaanse marinehaven Rota (nabij de Straat van Gibraltar) en dat moet ook de regering van Iran zijn opgevallen. De komst naar het Middellandse Zeegebied van deze machtige destroyer markeert de Amerikaanse herbewapening in Europa. De tijd dat de Verenigde Staten hun troepen en materieel terugtrokken uit het oude continent, is voorbij.
President Barack Obama stuurde de USS Carney, samen met drie andere oorlogsbodems – de USS Donald Cook, de USS Porter en de USS Ross – naar de toegangspoort van de Middellandse Zee in reactie op ‘de raketdreiging vanuit het Midden-Oosten’.
Robert Bell, de hoogste vertegenwoordiger van het Pentagon in Europa, laat er op het NAVO-hoofdkwartier in Brussel geen misverstand over bestaan voor wie dit wapengekletter is bedoeld: ‘Als Iran zijn voormalige activiteiten om een kernwapen te ontwikkelen zou hervatten, dan hebben wij een antwoord.’
Groter bereik
Wacht eens even, Iran heeft toch een akkoord getekend waarin staat dat het géén nucleaire wapens zal ontwikkelen? ‘Jawel,’ zegt Bell, ‘maar er moeten duidelijke prikkels zijn om te voorkomen dat Iran probeert ons te misleiden.’
Bell wijst er verder op dat het akkoord Iran verbiedt een nucleaire bom te ontwikkelen, maar dat er geen taboe rust op de ontwikkeling van raketten met conventionele lading, ook al zouden deze raketten in de toekomst kunnen worden voorzien van kernkoppen. ‘Iran bezit steeds meer raketten, die bovendien een steeds groter bereik hebben.’
Volgens Bell zijn grote delen van Zuid-Europa nu kwetsbaar. Hij noemt het bovendien niet denkbeeldig dat de terreurbeweging IS vanuit Irak of Syrië probeert een raketaanval te lanceren: ‘We zagen dat IS wapentuig bemachtigt door aanvallen op kazernes en luchtmachtbases in Irak.’
Kruisraketten
De Amerikaanse schepen vormen volgens Bell ‘een sterke verbetering van de raketverdediging van Zuid-Europa. Je kunt die vier schepen in Spanje zien als een verzekeringspolis.’
Over enkele weken voltrekt zich op de Atlantische Oceaan ten noordwesten van Schotland de geallieerde oefening At Sea Demonstration. Onder leiding van commandeur Frank Sijtsma van de Koninklijke Marine worden inkomende langeafstandsraketten uit de lucht geschoten in een scenario waarbij de vijand vanaf het vasteland kruisraketten lanceert, onderzeeboten uitstuurt en terroristen in bootjes tegen schepen laat botsen.
Bell: ‘Het is een belangrijke oefening, waarbij Amerikanen, Nederlanders en Australiërs leren hoe ze onderling de taken moeten verdelen.’
Bell spreekt tegen dat deze oefening een signaal is aan Rusland. ‘De locatie is gekozen vanwege de grote lege ruimte in dit deel van de Atlantische Oceaan.’
Elsevier nummer 40, 3 oktober 2015