Na alle ellende, terreur en geldverspilling aan multiculturele projecten, is het de vraag of we hiervan iets hebben geleerd. Een blik op een speech van Federica Mogherini, de buitenlandwoordvoerder van de Europese Unie, biedt weinig hoop.
Traditionele ideologische stromingen hebben gefaald. In een aantal opzichten is hun nalatigheid ernstig. De crisis van de Europese Unie is er een: hetzij via de eurocrisis, hetzij via de migrantencrisis.
De drie pijlers van migratie, integratie en islam hebben ze verwaarloosd. De sociaal-democraten en liberalen zijn de kinderen van de Verlichting. Juist zij hadden de idealen van vrijheid, democratie en rechtsstaat moeten vooropstellen.
Maar ook de christen-democraten als de drager van een conservatief liberale ideologie zijn ernstig in gebreke gebleven. Zij hielden zich allemaal vanuit hun specifieke achtergrond bezig met het goedpraten van de negatieve ontwikkelingen. De werkelijkheid die zijzelf hadden geschapen.
Bang
Zonder de politieke instemming van liberalen, sociaal-democraten en christen-democraten zou nooit en te nimmer de multiculturele ideologie de overheersende staatsreligie worden.
En nu zijn ze bang. Ze zijn bang voor hun trouwe aanhang die geen enkele achting meer heeft voor deze elite: de veroorzakers van de Europese puinhoop. De multiculturele ideologie moeten we niet verwarren met een multireligieuze of multi-etnische samenleving.
De multiculturele ideologie gaat ervan uit dat de beste en de meest ideale samenleving de multiculturele samenleving is, die door de staat moet worden gerealiseerd.
De utopie van multiculturele samenleving, niet als een feitelijke toestand, is de harde kern van de multiculturele ideologie. De drie ideologische stromingen van Europa zijn nu bang, bang voor hun eigen kiezers. Met verbazing kijken ze naar berichten uit Frankrijk, waar Front National heeft gewonnen.
Hoe reageert de EU
Men zou zich kunnen afvragen of ze na al die ellende, terreur en geldverspilling aan waanzinnige multiculturele projecten van hun fouten hebben geleerd. We gaan dit proberen te beantwoorden omtrent één instituut, namelijk de Europese Unie, de wankele Unie. Vooraf moet ik wel opmerken dat deze Unie, een Unie van ambtenaren en bureaucraten is. Zij is een Unie van utopisten.
Op 24 en 25 juni 2015 organiseerde een aantal organisaties een conferentie met de titel Call to Europe V. De organisatie bestond uit: Foundation for European Progressive Studies en the Progressive Alliance of Socialists & Democrats in the European Parliament.
Ze werden gesteund door Olof Palme International Center, Jean Jaurès Foundation, Wiardi Bekman Stichting en Táncsics Alapitvány en het Europese Parlement. De Europese socialisten hadden de bijeenkomst georganiseerd.
Een paar maanden eerder werd in Frankrijk de hele redactie van het satirische blad Charlie Hebdo geëxecuteerd door de jihadisten van Al-Qaeda, daarna had een liefhebber van de Islamitische Staat (IS) een paar joden vermoord.
Federica Mogherini, de buitenlandwoordvoerder van de EU was de belangrijkste spreker. Zij is ooit afgestudeerd op de relatie tussen religie en politiek in de islam. Het thema van die dag luidde: Call to Europa V: Islam in Europe.
Perspectief
Zij begon haar toespraak met de opmerking dat het vraagstuk van Europa en islam na jaren, nee decennia, van misvattingen eindelijk in het juiste perspectief wordt geplaatst.
Het enige ‘juiste perspectief’ dat ik heb gevonden, was de organisatie: de socialisten van Europa. Het is erg gezellig wanneer de wereldvreemde figuren samen met het belastinggeld het juiste perspectief zouden belichamen.
De kern van haar toespraak draait om deze briljante gedachte: ‘De islam heeft een plek in onze westerse samenleving. De islam hoort in Europa. Het heeft een plek in de geschiedenis van Europa, in de cultuur, in ons voedsel en – het belangrijkste – in Europa’s heden en toekomst. Of je het leuk vindt of niet, dat is de realiteit.’
Europese project
Waarschijnlijk zou zij dertig jaar geleden hebben gezegd dat het communisme, en daarmee ook het stalinisme tot verleden, heden en toekomst van Europa behoort. Zij plaatst haar gedachte in het Europese project: ‘Met het Europese project, na de Tweede Wereldoorlog, hebben we niet alleen diversiteit geaccepteerd: we hebben de wens uitgesproken dat diversiteit een kernwaarde van onze Unie zal zijn. Onze beschaving wordt gedefinieerd door openheid en pluraliteit: een gedachtegang gebaseerd op verschillende groepen past niet bij ons.’
Openheid en diversiteit zijn lege woorden. Het gaat telkens om de vraag naar wie en wat de openheid en voor wie de pluraliteit. Het is een politiek besluit om te bepalen wie tot de openheid en pluraliteit behoort.
Verhullend
IS duidt zij met het woord Daesh, want dat verhult de islam: ‘Daesh is de grootste vijand van islam in de huidige wereld. Hun slachtoffers zijn allereerst moslims. Islam is zelf slachtoffer.’ Dat is geestig.
Dat vindt de Iraanse leider Khamenei ook. Omdat zijn staat de enige echte islamitische staat is. Alle zelfhaters van Europa verwarren opzettelijk mensen met de ideologie, de moslims met de islam.
Europa moet meer geld uitgeven, dan komt alles goed: de bestrijding van de werkloosheid onder moslims. Een marxist ziet slechts één oorzaak voor de menselijke ellende: de economische wantoestand. Een rasmarxist is nu de buitenlandwoordvoerder van de EU.
Politieke islam
Wie is gevaarlijker voor ons: Front National of deze dame die op grond van diversiteit ruimte wil vrij maken voor de politieke islam, dus ook het jihadisme? Overdrijf ik? Lees het zelf:
‘We moeten diversiteit en complexiteit begrijpen. Dat is moeilijk, maar misschien is het iets minder moeilijk voor ons Europeanen. We kennen diversiteit en complexiteit – zeker hier in Brussel – van onze eigen ervaringen. Daarom schroom ik niet om te zeggen dat politieke islam onderdeel moet zijn van het geheel. Religie speelt een rol in de politiek – niet altijd een goede rol, niet altijd een slechte. Religie kan onderdeel zijn van het proces. Wat het verschil maakt, is of het proces democratisch is of niet. Dat is wat telt voor ons.’
Gevaarlijk
Het is onthutsend, het is echt gevaarlijk. Deze Unie met daarin een machtige liefhebber van de politieke islam kan nooit op een effectieve wijze het jihadisme bestrijden.
Nergens in haar toespraak verwees zij naar de beginselen die de openheid van Europa markeren: de vrijheid van meningsuiting, gelijkheidsbeginsel, de wederkerigheid van tolerantie. Zij noemt de slachtoffers van Charlie Hebdo niet.
Deze progressieve dame verkwanselt de waarden van Europa. Terecht wantrouwen burgers EU-regenten als Federica Mogherini, de vriendin van de politieke islam.