President Trump nam adviezen van zijn medische experts over het coronavirus eerst niet serieus. Columnist Roberta N. Haar vreest voor de gevolgen voor de gewone Amerikaan.
For English version, click here>
Luisterend naar Trumps rooskleurige beoordeling van de COVID-19-pandemie, waarin hij stelt dat de Amerikaanse economie tegen Pasen zou kunnen heropenen, deed me opnieuw naar een boek grijpen. Deze keer was het Voltaire’s hekeldicht Candide uit 1759. De constante stroom wishful thinking van Trump weerspiegelt Voltaires personage Professor Pangloss, die zonder mededogen optimistische dooddoeners verkondigt, vermengd met een kwaadaardige onverschilligheid voor menselijk lijden.
De duidelijke gelijkenis met Trump deed me afvragen: wat betekent het feit dat er een Pangloss in het Witte Huis is en hoe beïnvloedt dit het vermogen van Amerika om met een ernstige sociale en economische crisis om te gaan?
Meesteroplichter
Hoewel hij sinds januari wist dat een pandemie waarschijnlijk was, koos Trump ervoor de gezondheidsrisico’s van het virus te minimaliseren, diegenen te straffen die de waarheid vertelden over de groeiende epidemie en de inspanningen van zijn eigen regering te ondermijnen om de verspreiding ervan te bestrijden. Bovendien maakte hij een politieke zaak van de wereldwijde crisis door middel van een selectief reisverbod voor Europa en zocht hij een zondebok toen de zaken er slecht begonnen uit te zien door COVID-19 het ‘Chinese virus’ te noemen. Hij deed dit ondanks het feit dat de Amerikaanse inlichtingendiensten hem in januari al hadden verteld dat een wereldwijde crisis op komst was en dat Amerika niet gespaard zou blijven. Hij deed al deze dingen ondanks een groeiend aantal bewijzen dat hij het bij het verkeerde eind had.
Het resultaat van het minimaliseren en creëren van een vals gevoel van veiligheid door Trump was dat het virus zich sneller verspreidde dan wanneer er controlemaatregelen waren genomen toen experts in zijn eigen regering dergelijke acties bepleitten. Een zich sneller verspreidend virus betekende op zijn beurt dat meer Amerikanen stierven en zullen sterven.
De samenleving betaalt
Trumps flagrante veronachtzaming van inlichtingenrapporten en het advies van medische experts is extra zorgwekkend omdat zijn supporters hem blijven geloven… en niet de medische experts. Bovendien ondersteunt een groeiend aantal niet-republikeinen Trumps aanpak van de crisis.
De voorkeur geven aan een rooskleuriger beeld wat betreft COVID-19 kan een groter probleem blijken voor Amerikanen dan voor veel burgers in andere westerse, geïndustrialiseerde landen. De doorsnee Amerikaan wordt namelijk geconfronteerd met een onbetaalbaar duur gezondheidszorgsysteem en de vooruitzichten van weinig tot geen loon als ze ziek zijn. Eenmalige rechtstreekse betalingen van 1.200 dollar aan mensen die geen hoog inkomen hebben, zullen niet veel helpen als een bezoek aan de Eerste Hulp (ER) duizenden dollars kan kosten, iets wat de verzekering waarschijnlijk weigert te betalen.
Het aantal Amerikanen dat de afgelopen twee weken een werkloosheidsverzekering aanvroeg (10 miljoen) voorspelt dat veel meer Amerikanen binnenkort geen ziektekostenverzekering zullen hebben. Wanneer een groot deel van Amerika de gezondheidszorg niet kan betalen, betaalt de hele samenleving mee nadat de pandemie de grenzen van de Verenigde Staten heeft bereikt.
Fel debat in Amerika: Wat mag strijd tegen een pandemie kosten?
Aandelenmarkt allerbelangrijkst voor Trump
Trump is niet de enige die beweert dat de gevolgen van een volledige lockdown erger zijn dan de ziekte zelf. Zo zei de voormalige voorzitter van Wells Fargo dat, om een ernstige economische ramp te voorkomen, gezonde, jonge werknemers eind april weer aan het werk zouden moeten. De deadline van Trump is echter niet alleen veel eerder, maar het is ook duidelijk dat zijn electorale geluk uitsluitend verband houdt met de Amerikaanse economie, in het bijzonder met de beweging van de aandelenmarkt. Hoewel de Verenigde Staten en zelfs hun economie veel meer zijn dan enkel de aandelenmarkt, berust het persoonlijke succes van Trump buitensporig op wat beleggers op Wall Street doen.
De relatie van Trump met een winstgevende aandelenmarkt is ook de reden waarom hij uithaalt naar iedereen die zijn fantasieën over het coronavirus in twijfel zou kunnen trekken, zoals dat het ‘als een wonder’ zal verdwijnen. Trump besteedt zijn tijd niet aan nadenken over hoe te voorkomen dat Amerikanen lijden en sterven. In plaats daarvan laat zijn reactie zien dat hij geobsedeerd is door de manier waarop de crisis hem electoraal beïnvloedt en of de toestand van de aandelenmarkt hem slecht uitkomt.
Eerlijke feiten
Wat we nodig hebben in plaats van wishful thinking is eerlijke informatie die met zorg wordt gebracht. Het soort info dat ik hoorde van Senator John Thune uit South Dakota. Op de vraag van PBS Newshour over de verklaringen van Trump die ‘zaken boven gezondheid lijken te bevoordelen’, zei Thune dat hij naar de medische experts wilde luisteren, dat zijn administratie de cijfers in South Dakota elke dag bijhield en dat hij de voorkeur gaf aan “error on protecting life” – beter te veel ingrijpen dan te weinig – bij het nemen van beslissingen over het al dan niet hervatten van de normale gang van zaken.
Ik ben trots op mijn senator uit South Dakota. Hij houdt rekening met mijn bejaarde, kwetsbare ouders terwijl ze zich schuilhouden op de Great Plains in het midden van Amerika. Ik ben extra blij dat ze in de staat blijven wonen waar ik ben opgegroeid en niet gingen overwinteren in Texas, een staat waar de luitenant-gouverneur suggereerde dat kwetsbare ouderen bereid zouden moeten zijn hun leven op te offeren voor het welzijn van de economie.
Schadelijk
Een jaar geleden schreef ik een column waarin de voor- en nadelen van het buitenlands beleid van Trump werden geëvalueerd. Ik merkte op dat we niet wisten hoe Trump zou reageren op een wereldgebeurtenis van het type 9/11. Desalniettemin speculeerde ik dat op basis van wat we wisten over zijn leiderschap, de negatieve kanten van Trump de positieve overschaduwen.
Een jaar later is mijn beoordeling niet veranderd, wetende hoe Trump reageert in een tijd van crisis. Zoals een Republikeinse commentator recent nog zei: wat Trump heeft gezegd over de COVID-19-pandemie ‘is niet alleen nutteloos; het is ronduit schadelijk‘. In 1759 wilde Voltaire eerlijkheid en bedachtzaamheid in een tijd waarin hij leed en onverschilligheid zag – een openhartige wereld waar feiten en oplossingen regeerden in plaats van egocentrische, bedrieglijke panglossiaanse fantasieën. Vandaag is het niet anders: we hebben meer politici nodig zoals senator Thune en minder zoals Donald J. Trump.