Bekeringsdrift is de makke van de Europese Unie. Het gepreek over ‘actief burgerschap’ werkt averechts.
De Europese Unie (EU) heeft 2013 uitgeroepen tot het Europees Jaar van de burger. De bedoeling is dat burgers zich bewuster worden van hun rechten op het gebied van wonen, werken en reizen in de Unie.
Honkvast
Dat bewustzijn is niet groot. Van EU-burgerschap – dat sinds 1993 bestaat naast het nationale burgerschap – heeft nauwelijks iemand gehoord. En nog geen 3 procent van de ruim 500 miljoen inwoners van de Unie maakt gebruik van de mogelijkheid om in een ander EU-land te werken. Europeanen blijken veel honkvaster dan Amerikanen.
Dit tot verdriet van hen die hopen dat de Europese Unie zich ontwikkelt tot een soort Verenigde Staten van Europa. Zoals Europees Commissaris Viviane Reding, die dit jaar in alle lidstaten burgers opzoekt.
Campagnes
Er is 1 miljoen euro uitgetrokken om de voordelen van het EU-burgerschap uit te dragen met ‘campagnes en debat op nationaal, regionaal en lokaal niveau’. Geen megabedrag, maar de opzet gaat uit van de discutabele veronderstelling dat er ‘EU-burgers’ en een ‘Europese identiteit’ moeten worden gekweekt.
Bekeringsdrift is de makke van de Unie. Het gepreek over ‘actief burgerschap’ werkt averechts. De meeste Europeanen vinden dat er niks mis is met hun huidige identiteit. Laat Reding en haar collega’s vooral praktische grensoverschrijdende problemen voor burgers oplossen. En laten ze zich verder concentreren op het managen van de crisis die het resultaat is van al te hooggestemde ambities uit het verleden. Op nog meer Europese illusies zit geen burger te wachten.