Wat zouden we ervan vinden als bij een internationaal of regionaal conflict een vijandelijke staat Amsterdam en Rotterdam met vernietiging zou bedreigen? Khamenei handelt alsof hij suïcidaal is geworden.
Het Iraanse nieuwjaar is begonnen. Het voorbije jaar was voor Iraniërs een jaar van waanzin en achteruitgang: van de islamitische martelaarsverklaring van de socialistische leider Hugo Chávez tot verdere verscherping van economische sancties en, zoals altijd, massale mensenrechtenschendingen.
Iran is de grootste gevangenis voor journalisten ter wereld.
Wolven
In het afgelopen jaar zagen we hoe de Iraanse wolven elkaar aanvielen. De strijd tussen president Mahmoud Ahmadinejad en de fracties onder leiding van Ali Khamenei leverde hilarische maar ook onthullende momenten op.
Zo mocht Ahmadinejad – na de arrestatie van zijn woordvoerder – de beruchte Ewin-gevangenis niet bezoeken. Nu weet Ahmadinejad dat hij over van alles in Iran de president is, maar niet van het gevangeniswezen. Ahmadinejad en Khamenei kunnen elkaars bloed wel drinken.
Iraanse stijl
Toch heeft Khamenei besloten dat zijn president, voor wie hij in 2009 tientallen onschuldige burgers liet doden, aan de macht moet blijven.
In juni zullen er verkiezingen worden gehouden. Verkiezingen Iraanse stijl. Gelukkig weet één man in deze onzekere tijden wat de uitkomst van de verkiezingen mag zijn. En dat is de Ali Khamenei.
Uitleggen
Maar Khamenei moet aan zijn eigen aanhang uitleggen waarom hij zoveel vertrouwen heeft in Ahmadinejad. Dat wordt moeilijk. Khamenei zelf toverde Ahmadinejad uit het niets naar voren om president te worden.
Daarvoor arresteerde hij de oppositieleiders Mehdi Karroubi en Mir Hossein Mousavi. Maar hij durft hen niet te berechten. Het was Mousavi die in 2009 waarschuwde voor het irrationele en agressieve buitenlandse beleid van de Iraanse regering.
Steunpilaar
De strijd in 2009 ging voor een belangrijk deel over de toekomst van het nucleaire project van Iran en de positie van Iran in het Midden-Oosten. Khamenei wil een nucleair Iran dat een alomvattende steunpilaar van het islamisme is. De oppositieleiders dachten daar anders over. Zelfs oud-president Rafsanjani was en is het niet eens met Khamenei.
Het Iraanse nieuwjaar is merkwaardig begonnen: een offensieve, oorlogszuchtige aanval op Israël en de Verenigde Staten. Khamenei zei donderdag letterlijk dat als Israël Iran zou bedreigen, de Iraniërs ‘Tel Aviv en Haifa met de grond gelijk maken’.
Klare taal! Heeft Israël ooit gezegd dat het Teheran en Qum van de kaart zal vegen? Nee. Israël dreigt uit zelfverdediging het nucleaire project van de ayatollahs aan te vallen, niet de inwoners van Teheran of Qum. Dat is belangrijk voor het begrijpen van het conflict.
Oorlogsmisdaden
Wie beweert bereid te zijn om Tel Aviv en Haifa met de grond gelijk te maken, aanvaardt de dood van miljoenen Joodse en niet-Joodse inwoners van deze steden. Eigenlijk zegt de Iraanse leider dat het Iraanse regime bereid is om ernstige oorlogsmisdaden te plegen tegen de Joodse staat en de Israëlische burgers.
Wat zouden we ervan vinden als bij een internationaal of regionaal conflict een vijandelijke staat Amsterdam en Rotterdam met vernietiging zou bedreigen? Wat zou minister van Buitenlandse Zaken Frans Timmermans daarvan vinden?
Khamenei handelt alsof hij suïcidaal is geworden. Door deze uitspraken verschaft Khamenei een serieuze legitimatie aan de Israëlische staat om het nucleaire project van Iran te vernietigen.
Triest
De toestand in en rond Iran is buitengewoon triest. Khamenei heeft bewezen een grote fantast te zijn. Anders zou hij nooit iemand als Ahmadinejad, die gedurende acht jaar met valse statistieken en toekomstperspectieven heeft geregeerd, als president hebben benoemd.
In werkelijkheid koerst Iran richting de afgrond. De economische toestand van het land bevindt zich in een alarmerende fase. Volgens Iraanse staatsmedia zal de Iraanse regering dit jaar per dag achthonderdduizend vaten olie minder verkopen, als gevolg van de internationale sancties. Hierdoor loopt Iran 20 miljard euro per jaar aan inkomsten mis.
Harde werkelijkheid
Dit is de harde werkelijkheid waarin Iran dankzij het buitenlandbeleid van Khamenei is terechtgekomen. De dramatische economische achteruitgang zal door alle Iraniërs worden gevoeld. Om de waarheid te maskeren, spreekt Khamenei over de vernietiging van Tel Aviv en Haifa. Maar Khamenei is voorlopig vooral bezig om zijn eigen land te vernietigen.
Ook zal Khamenei de interne burgeroorlog in zijn regime het hoofd bieden: de strijd tussen Ahmadinejad en andere fracties, vooral de gebroeders Larijani, die voorzitter zijn van het Iraanse parlement en de Iraanse rechterlijke macht. Als ze niet uitkijken, kan dit conflict tot onrust en zelfs tot geweld leiden. Of daardoor de Groene Beweging opnieuw tot leven komt, is een open vraag.
Ali Khamenei, een gevaarlijke fantast met oorlogsvisioenen.