Zie je de Turken – heel altruïstisch – Griekenland al gaan ondersteunen, financieel? En de banken van Cyprus uit de brand helpen, zonder er zelf beter van te worden? Nee, natuurlijk niet; de elite wil het niet en anders zou er wel een volksoproer uitbreken in en rond Istanbul.
Ze kunnen vreemd uit de hoek komen, die Turken, maar dat soort gekke Henkies vinden we alleen in het noorden van Europa.
Agenda Erdogan
Over vreemd uit de hoek komen gesproken, dat verklaart ook de bizar grote mond die premier Erdogan gewoonlijk opzet bij zijn bezoeken aan Nederland en Duitsland.
Hij heeft niets te verliezen, want hij wil de toetreding tot Europa niet ‘winnen’, althans niet ten koste van zijn eigen agenda. En die agenda is er een van politiek lijfsbehoud voor hem en zijn partij, zo lang mogelijk, en een islamisering van de Turkse samenleving, zo grondig mogelijk. Het is bepaald geen Atatürk, die Erdogan.
Europese handel
Derde puntje: financiën. Want ondertussen zit hij gerieflijk in de comfortabele Europese wachtkamer, voorzien van een natje en een droogje. Hoezo comfortabel, zegt u? Nou, Turkije geniet van handelsbetrekkingen zoals ‘echte’ EU-lidstaten, echter zonder steeds financieel te hoeven bijspringen en bloeden.
Sterker nog, ze krijgen financiën om terreinen die de EU nog wat te ruig vindt, op het gebied van mensenrechten bijvoorbeeld, wat te effenen. Wat de Turken, al dan niet cosmetisch, soms lijken op te pakken, maar zeker niet van harte, en soms ook niet.
Toeristen
Nu zou ik, als ik Turkije was, ook geen lid van die Europese Unie willen worden. Een qua economie vergelijkbaar land als Griekenland (toerisme, lage lonen) is er uiteindelijk bepaald niet beter van geworden. Door prijsopdrijving als gevolg van de toetreding, prijsde men zichzelf letterlijk uit de markt. En gingen toeristen in plaats van naar Griekenland, op vakantie in…Turkije.
Het is voorts niet reëel om te veronderstellen dat het uitmelken van Turken elders, zoals door het moeten afkopen van de dienstplicht, bij een definitieve toetreding zou mogen doorgaan. Een praktijk die ik jaren geleden aankaartte via elsevier.nl en die al sinds jaar en dag een aanmerkelijke financiële stroom naar Turkije op gang houdt. Maxime Verhagen kaartte de kwestie destijds – op aandringen van de Kamer – al eens aan, maar kwam van een koude kermis thuis.
Zieke dokter
De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de EU, in casu landen als Duitsland, Frankrijk en Oostenrijk, Turkije eigenlijk helemaal niet wil als lidstaat. Maar dat durven deze landen niet al te hardop en definitief te zeggen.
Daarom doemt het beeld op van een wachtkamer waarin, naast spinnenwebben, van een patiënt slechts een geraamte is overgebleven.Maar dat beeld zou niet juist zijn. Want zoals gezegd, de Turkse patiënt zit er warmpjes bij. En de dokter zelf is ziek, doodziek.