Welja, nog maar een president erbij in de Europese Unie. Een economische regering en een aparte voorzitter. En maandelijkse vergaderingen in Brussel. De Franse president François Hollande poetste gisteren weer eens een oud Frans idee op om de ellende in eigen land te maskeren.
Ook zijn centrum-rechtse voorganger Nicolas Sarkozy schermde geregeld met de noodzaak van een Europese economische regering, wat dat ook moge zijn.
Het probleem in Frankrijk is niet te weinig Europa, maar te weinig leiderschap in eigen land. De problemen in Frankrijk kunnen niet vanuit Brussel worden opgelost. Dat zal de socialist Hollande toch echt zelf moeten doen.
Op een hoop
Het is al opmerkelijk dat Frankrijk eerder deze maand van Brussel twee jaar uitstel kreeg bij het op orde brengen van de begroting. Waarom moet Frankrijk twee jaar uitstel hebben en Nederland één jaar?
Maar nog is het niet genoeg. De economische regering van Hollande komt vooral neer op het op een hoop gooien van de Europese schulden. Europese obligaties die ervoor zorgen dat Frankrijk goedkoop op de pof kan leven. En Europese subsidies voor de aanpak van de jeugdwerkloosheid. En betaalmeester Duitsland moet de lasten dragen. Nota bene het land waar een socialist – Gerhard Schröder – de economie van een gezond fundament voorzag.
Teugels
Hollande suggereerde dat hij op één lijn zat met de de Duitse bondskanselier Angela Merkel, die een politieke unie in Europa wil. Maar daarin vergist hij zich. Die politieke unie van Merkel is een unie waarin geen land meer onder de afspraken uitkomt die de Europese leiders eerder hebben gemaakt.
Geen regering van leiders die na een namiddag in Brussel toch maar weer de teugels laat vieren omdat regeringsleiders in eigen land falen.