Het Syrische regeringsleger heeft mogelijk gifgas ingezet. Als dat zo is, ligt de druk bij de Amerikaanse president Barack Obama. Wat gaat hij doen nu zijn ‘rode lijn’ overschreden lijkt?
Op 20 augustus 2012 waarschuwde president Barack Obama het Syrische regime met de volgende woorden: ‘We zijn heel duidelijk geweest tegen het regime van president Bashar al-Assad en andere partijen in Syrië, dat een rode lijn voor ons is als we ontdekken dat hele partijen chemische wapens worden verplaatst of ingezet. Dat zal mijn inschatting van de situatie veranderen. We houden het in de gaten en we hebben verschillende noodscenario’s klaarliggen.’
Niet eerder dreigde de Amerikaanse president zo duidelijk met ingrijpen in Syrië, waar de opstand tegen Assad toen al bijna anderhalf jaar aan de gang was.
Sarin
Woensdag meldde de belangrijkste oppositiegroep in Syrië, de Nationale Coalitie, dat het regeringsleger op grote schaal gifgas heeft ingezet, met 1.300 doden tot gevolg. Persbureau Reuters bevestigt 213 doden, onder wie vele vrouwen en kinderen.
De afschuwelijke beelden bevestigen volgens deskundigen dat het inderdaad om chemische wapens gaat, mogelijk sarin. De Syrische regering noemt de beschuldiging ‘volstrekte leugens’.
Timing
En kritische beschouwers plaatsen vraagtekens bij de timing van de gasaanval: waarom zou Assad dit vreselijke wapen inzetten precies op het moment dat er inspecteurs van de Verenigde Naties in het land zijn om beschuldigingen over het gebruik van gifgas te onderzoeken?
Is het een gewetenloze poging van de rebellen om hulp te krijgen in hun strijd tegen Assad, wiens leger al enkele maanden terrein lijkt te winnen?
Goed versus fout
Het Witte Huis laat weten dat de druk nu bij Assad ligt: de Syrische president moet nu maar bewijzen dat er geen chemische wapens zijn ingezet, zoals hij bij eerdere berichten over gasaanvallen beloofde. Een slappe poging de zaak om te draaien, want de druk ligt toch echt bij Obama.
Er valt heel veel voor te zeggen om niet in te grijpen in het Syrische wespennest. Gezien de kille executies en folterpraktijken aan beide zijden, is er immers al lang geen sprake meer van ‘goed versus fout’. Dus wie ga je precies helpen?
Maar door te spreken van een ‘rode lijn’ heeft Obama zich in een lastig positie gemanoeuvreerd: nu niets doen bevestigt het beeld van een president die mooie woorden spreekt, maar het daar maar al te vaak bij laat.