Niet alleen Israël, maar ook de Palestijnen moeten concessies doen

Nog voordat de onderhandelingen tussen Israël en de Palestijnen echt zijn begonnen, wordt de teneur duidelijk: Israël is de sterke partij, en moet dus concessies doen. Loopt het mis, dan is het duidelijk aan wie het ligt.

De Israëlische regering heeft maandag een namenlijst vrijgegeven van 26 Palestijnse gevangen die binnen 48 uur worden vrijgelaten, als eerste groep van in totaal 104 veroordeelden.

Geen ‘politieke gevangenen’ zoals de Palestijnen ze noemen, maar Palestijnen die naar zwaar geweld grepen in hun strijd tegen Israël. Hun vrijlating stuit op grote weerstand in Israël. Nabestaanden van Israëliërs die door deze Palestijnen zijn vermoord, protesteerden voor het Hooggerechtshof in Jeruzalem.

Overschaduwd

De Israëlische regering was diep verdeeld over de omstreden vrijlating – door critici beschouwd als een beloning voor terreur – maar stemde toch in.

Deze pijnlijke Israëlische concessie, bedoeld om de Palestijnen gunstig te stemmen voordat woensdag nieuwe gesprekken tussen beide partijen beginnen, werd grotendeels overschaduwd door zware kritiek op Israël dit weekend.

Uri Ariel, de minister voor Huisvesting, gaf bouwvergunningen af voor twaalfhonderd huizen op de Westelijke Jordaanoever. Die moet volgens de Palestijnen – en volgens velen in het Westen – in de toekomst Palestijns en dus ‘vrij van Joden’ worden.

‘Israel is bezig de onderhandelingen te vernietigen voordat ze zijn begonnen,’ reageerde de Palestijnse onderhandelaar Saeb Erekat zondag.

Sterke partij

Nog voordat de onderhandelingen echt zijn begonnen, wordt de teneur langzaam duidelijk: Israël is de sterke partij, en moet dus concessies doen. Loopt het mis, dan is het duidelijk aan wie het ligt.

Maar wat hebben de Palestijnen op hun beurt precies toegezegd, voorafgaand aan de gesprekken?