Minister van Buitenlandse Zaken Frans Timmermans (PvdA) heeft eindelijk van zich laten horen in het debat over hoe de Europese Unie uit het slop moet geraken. Hij komt niet met revolutionaire ideeën, maar hij doet in elk geval wat.
Timmermans verhelderde gisteren in Brussel de ideeën die hij vorige week in The Financial Times verwoordde en benadrukte vooral de verkleining van de Europese Commissie, de uitvoerende dienst van de Unie.
De 28 leden van nu (elk EU-land één) lopen elkaar voor de voeten en produceren te veel overbodige wetsvoorstellen. Dat er te veel commissarissen zijn, blijkt wel uit hun portefeuilles: er is niet alleen een commissaris voor Internationale Samenwerking, maar ook een voor Ontwikkelingssamenwerking.
Meertaligheid
En niet alleen een commissaris voor Milieu, maar ook een voor Klimaat en een voor Energie. Om nog maar te zwijgen van de commissaris voor Meertaligheid.
In 2008 werd al besloten de Europese Commissie af te slanken, maar om de Ieren alsnog te verleiden in te stemmen met het Verdrag van Lissabon werd hun wens vervuld dat elk land een commissaris zou houden. Dit geldt tot 2019, zo werd afgelopen mei bekrachtigd.
Timmermans wil niet tot 2019 wachten en opent het debat. In de komende periode zou de Europese Commissie kunnen worden opgedeeld in clusters, geleid door vicepresidenten.
Rode kaart
De clusters richten zich op belangrijke terreinen, zoals de economie. Niet alle commissarissen hoeven zich dan onledig te houden met voorstellen die op nationaal niveau thuishoren, maar ze houden wel stemrecht.
Dat Timmermans nationale parlementen daarbij de kans wil geven een rode kaart te trekken, is een mooie bijkomstigheid.
Deze werkwijze zou de Commissie dwingen te focussen op wat belangrijk is, en een einde maken aan de Brusselse vanzelfsprekenheid dat voor elk probleem een Europese oplossing moet komen.
Onderhandelkunst
Het nadeel is dat er A- en B-commissarissen komen, maar wat is het verschil met nu? Duitsland heeft nu de niet onbelangrijke portefeuille Energie – maar wie kent Günther Oettinger?
Wie in Timmermans’ model na 2019 een commissaris krijgt of vanaf 2014 een A- of B-commissaris, is afhankelijk van ’s lands onderhandelkunst. Maar dat is bij alles zo in de Unie.