Erdogans corrupte Turkije heeft steeds minder vrienden

Onder het regime van premier Erdogan is niemand in Turkije nog immuun voor corruptie. Het land maakt zich door alle schandalen bepaald niet populair in de regio. Zal 2014 het einde van Erdogan inluiden?

Het begon zo veelbelovend. Na de machtsovername zou alles anders worden. Rechtvaardigheid zou heersen: zo begon het avontuur van AK-partij in Turkije.

Ze kwam om corruptie te bestrijden en rechtvaardigheid te laten zegevieren. Ook een andere fundamentalist, imam Khomeini, de leider van de Iraanse revolutie, beloofde de Iraniërs bij zijn intocht in Iran de hemel op aarde: gratis olie en elektriciteit voor iedereen.

Berlusconi

Premier Recep Tayyip Erdogan zit in de problemen. Onder zijn leiding werd op grote schaal gefraudeerd en misbruik gemaakt van statelijke autoriteit. Het Turkse corruptieschandaal breidt zich elke dag verder uit.

Ook Erdogans zoon Bilal, bij wiens huwelijk de Italiaanse oud-premier Silvio Berlusconi aanwezig was, is betrokken bij een corruptieschandaal. Het gaat om bouwprojecten en het omzeilen van sancties tegen het Iraanse regime.

Premier Erdogan was aanvankelijk niet bereid om de werkelijkheid te aanvaarden. Hij ontsloeg talloze politiecommissarissen die het schandaal juist aan het licht hadden gebracht. Dat was de eerste reactie van de premier van Turkije op het corruptieschandaal in zijn land.

Aardbeving

Daarna was hij, onder druk van demonstranten, bereid om een paar rechtstreeks bij het schandaal betrokken ministers te ontslaan. Inmiddels heeft hij tien ministers vervangen.

Enkele ministers en hooggeplaatste personen waren – al dan niet samen met hun kinderen – betrokken bij de omkoping inzake de aanbesteding van overheidsbouwprojecten en illegale bouwvergunningen. Vooral dat laatste is ernstig: bij de laatste aardbeving in Turkije bleek dat gebouwen die op basis van illegale bouwvergunningen waren gebouwd, niet bestand waren tegen een aardbeving.

Vooral daar vielen duizenden doden. Erdogan zwoer de corrupte autoriteiten aan te pakken.

Fraude

Zelfs staatsbank Halkbank bleek niet immuun voor de omkoping door Erdogans regering. De autoriteiten van de Halkbank hebben steekpenningen aanvaard om de internationale handelssancties tegen het Iraanse regime te ondermijnen en te omzeilen.

Bij een van die opgepakte ministerszonen trof de Turkse politie 730.000 euro cash. Er werd voor miljarden euro’s gefraudeerd en er is een rechtstreekse connectie met de machthebbers in Teheran.

Ook Iran kampt met een groot corruptieschandaal. Babak Zanjani heeft ruim 3 miljard euro achterovergedrukt. Zanjani had contact met een Iraanse handelaar, Reza Zarab. Hij opereert vanuit Turkije.

Israël

Ook multimiljonair Zarab is volgens de Turkse kranten betrokken bij het Turkse corruptieschandaal. Iraniërs exporteerden illegaal, met behulp van de Turkse autoriteiten, goud naar Turkije. Ook verkochten ze Iraanse staatsolie aan handelaren in Turkije, om zo ten behoeve van de Iraanse regering sancties te omzeilen.

Een gezellige bende van islamitische fundamentalisten in Teheran en Istanbul was bezig met zelfverrijking onder de luide leuze Allahu akbar, en dood aan Israël.

De Iraanse bevolking weet allang dat het islamitische regime er niet slaagt een einde te maken aan de corruptie door de autoriteiten. De Iraanse islamisten vormen zelf een belangrijke bron van corruptie.

Onvrij

En nu staat onomstotelijk vast dat de Turkse fundamentalisten betrokken zijn bij corruptieschandalen. In plaats van een zuiver, rechtvaardig regime hebben ze een corrupt regime gevestigd.

Onbegrijpelijk? Een bedrijfsongeval? Nee, het is inherent aan de manier waarop fundamentalisten opereren.

Overal waar ze aan de macht komen, vestigen de islamisten een gesloten, onvrij regime. Controle door de burgers en media is op gewelddadige wijze getaboeïseerd. Vrije media zijn juist een voorwaarde voor de democratische controle.

Maar de media worden onmiddellijk uitgeschakeld door de fundamentalisten. En hoe zit het met andere controlemechanismen? Parlementen? Rechters? Een fundamentalistische regering houdt niet van pottenkijkers.

Hamas

De fundamentalistische regeerders zijn niet bereid om transparant en rechtvaardig hun collega’s te controleren. Dat is ook het geval in Gaza, waar de fundamentalistische Hamas-beweging aan de macht is.

Ook onder de fundamentalistische regering van Hamas is de corruptie in Gaza niet afgenomen, ze doen zelf vrolijk mee: de Europese Unie betaalde loon aan ambtenaren in de Gazastrook die sinds 2008 niet meer werken. Dat was helaas ook uw belastinggeld.

Nu hebben een aantal Turkse politieambtenaren en rechters de moed getoond om de corruptie aan te pakken. Ze worden er niet voor beloond: de fundamentalist Erdogan beticht ze van landverraad. Volgens hem is het corruptieschandaal aangezwengeld door buitenlandse krachten.

Niet populair

Daar gaan we weer. Iedereen die de AK-regering kritiseert, wordt ervan verdacht een handlanger te zijn van buitenlandse krachten. Erdogan ondermijnt de kemalistische principes, en dat is zijn voornaamste verdienste.

Dankzij Erdogan is Turkije bepaald niet populair: in Syrië is zijn regering betrokken bij de bloedige burgeroorlog. Erdogan steunt de Syrische Moslimbroeders. In Caïro is hij daarom niet meer welkom.

Westerse politici, zoals Barack Obama, riepen de Arabische volkeren op om de Turkse regering als voorbeeld te nemen bij de herinrichting van hun staat. Terecht hebben de Egyptenaren dit advies in de wind geslagen.

2014

De ware gezichten van het fundamentalisme, Erdogan, Khamenei en andere islamisten, leiden corrupte regimes.

Wanneer begint de Turkse lente? Zal 2014 het einde van het corrupte bewind van Erdogan inluiden?

Tot slot wil ik u, mijn trouwe lezer, bedanken. En ik wil de redactie van Elsevier bedanken voor dit fantastische podium.

Jullie allen wens ik een gelukkig en gezond nieuwjaar toe.